توضیحات
اتاقی از آن خود (A room of one’s own) از مشهورترین کتابهای ویرجینیا وولف، نویسندهي انگلیسی است که در سال ۱۹۲۹ و در سن ۴۷ سالگی منتشر كرد. علاوه بر اهمیت شیوهي نگارشی، این کتاب ویژگیهای منحصربهفردي در نثر مقالهنویسی وارد کرد و خيليها اين كتاب را شکلدهندهي جریان نظری فمینیستی و به طور خاص نقد ادبی فمینیستی میدانند.
موضوع محرومیتهای زنان قبل از ویرجینیا وولف هم وجود داشت. اما میتوان گفت وولف اولين کسی است که این مسئله را بررسی و تحليل كرده است. «جنس دوم» نوشتهي «سیمون دوبوار» هم با رويكردي نزدیک به اين كتاب در مدت كوتاهي بعد از چاپ اتاقي از آن خود منتشر شد.
اتاقی از آن خود؛ قصهی محرومیت زنان
وولف این کتاب را بعد از سخنرانیهای «زن و داستان» در «کالج نیوهام» و «کالج گرتن» در زمستان اواخر دههي بيست ميلادي و بعد از نوشتن مقالهای با همین نام در در مجله ادبی «فوروم» در نیویورك نوشت. اتاقي از آن خود یک سال بعد از اين سخنرانیها منتشر شد.
در آن دوران وولف بیمار بود و در بستر بیماری به فکر نوشتن این کتاب افتاد. دفتر خاطرات ويرجينيا نشان میدهد که قصد داشت نوشتن كتاب «امواج» را آغاز کند، اما ايدهي نوشتن كتاب اتاقی از آن خود رهایش نمیکند و تصميم ميگيرد که كتاب را به سبک «نیمی محاوره و نیمی گفتوگوی درونی» بنويسد.
وولف در دفتر خاطراتش دربارهي نوشتن اين كتاب مينويسد: «با چنان سرعتی مینوشتم که وقتی قلم به دست میگرفتم، مثل بطری آبی بودم که سر و ته شده باشد. با نهایت سرعتی که میتوانستم مینوشتم؛ بیش از حد سریع. حالا برای تصحیح آن نوشتهها باید زحمت بکشم، اما این روش به آدم آزادی عمل میدهد و اجازه میدهد از فکری به فکر دیگر بپرد.»
جملاتی از کتاب اتاقی از آن خود
زنی که میخواهد داستان بنویسد باید پول و اتاقی از آن خود داشته باشد؛ و اینکار، همانطور که خواهید دید، معضل بزرگ ماهیت واقعی زن و ماهیت واقعی داستان را حلنشده باقی خواهد گذاشت. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۲۴)
چرا مردان شراب مینوشیدند و زنان آب؟ چرا یک جنسیت آنقدر غنی بود و دیگری آنقدر فقیر؟ فقر چه اثری بر داستان دارد؟ چه شرایطی برای خلق آثار هنری لازم است؟ هزار سوال با هم به ذهنم هجوم میآورد. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۵۱)
در بیهودگی ما و در رویاهای ماست که حقیقتِ پنهان گاهی اوقات آشکار میشود. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۵۹)
تصورش هم محال است که زنی در زمان شکسپیر نبوغ شکسپیر را داشته باشد. زیرا نبوغی نظیر نبوغ شکسپیر در میان کارگران و بیسوادان و خدمتکاران به وجود نمیآید. این نبوغ در انگلستان در میان ساکسونها و بریتونها به وجود نمیآید. امروز این نبوغ در میان طبقات کارگر به وجود نمیآید. پس چگونه ممکن بود در میان زنانی پدیدار شود که به گفتهی پروفسور ترولیان کارشان قبل از پایان نوجوانی شروع میشد و اجبار والدین و قدرت قانون و سنت اجتماعی آنان را وامیداشت تا به آن تن دهند؟ (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۸۰)
ادبیات مملو از لاشههای خردشده مردانی است که بیش از حد به عقیده دیگران اهمیت میدادند. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۸۹)
شاهکارها منفرد و تنها به دنیا نمیآیند؛ نتیجه سالها تفکر همگانی، تفکر گروهیِ مردم هستند؛ بنابراین تجربه توده مردم پشتوانه صدایی واحد است. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۱۰۱)
هیچکس نمیتوانست مسئله را سادهتر از این مطرح کند. «شاعر فقیر نه در این روزها و نه در دویست سال اخیر کوچکترین شانسی نداشته… امید به رهایی و رسیدن به آن استقلال فکری که آثار بزرگ در آن پدید میآید، برای کودکی فقیر در انگلستان فقط اندکی بیشتر از پسرِ یک برده آتنی است.» مسئله همین است.
استقلال فکری به عوامل مادی وابسته است. شعر به استقلال فکری وابسته است و زنان همیشه فقیر بودهاند، نه فقط در دویست سال اخیر بلکه از آغاز تاریخ. زنان در مقایسه با پسران بردگان آتنی استقلال فکری کمتری داشتند. پس زنان کوچکترین شانسی برای سرودن شعر نداشتند. به همین دلیل است که من این اندازه روی پول و اتاقی از آن خود تأکید میکنم. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۱۵۲)
از شما میخواهم همهجور کتابی بنویسید، و در مورد هیچ موضوعی، هر قدر بیاهمیت و پیشپاافتاده یا مهم، تردید نکنید. امیدوارم، هر طور شده، آنقدر پول به دست بیاورید که بتوانید سفر کنید و دنیا را ببینید، درباره آینده یا گذشته جهان تامل کنید، درباره کتابها خیالپردازی کنید و در گوشه و کنار خیابان پرسه بزنید و بگذارید نخ ماهیگری فکرتان به اعماق رودخانه برود. زیرا من به هیچ وجه شما را به داستان محدود نمیکنم. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۱۵۳)
به اعتقاد من، اگر ما یک قرن دیگر زندگی کنیم – منظورم زندگی معمولی است، یعنی زندگی واقعی نه زندگیهای کوچک و جداگانه فردی – و هر کدام سالی پانصد پوند درآمد و اتاقی از آن خود داشته باشیم؛ اگر آزادی و شهامت آن را داشته باشیم که هرچه فکر میکنیم بنویسیم؛ اگر قدری از اتاق نشیمن عمومی بگریزیم و انسانها را نه فقط در ارتباط با یکدیگر بلکه در ارتباط با واقعیت ببینیم؛
همینطور آسمان و درختها یا هرآنچه را که به خودی خود هست؛ اگر بتوانیم از ورای لولوخوره میلتون نگاه کنیم، زیرا هیچ انسانی قادر نیست این منظره را نادیده بگیرد؛ اگر با واقعیت روبهرو شویم، زیرا واقعیت این است که کسی وجود ندارد که به او تکیه کنیم و ما تنها هستیم و با دنیای واقعی سروکار داریم نه فقط با دنیای زنان و مردان، در این صورت فرصت لازم فراهم خواهد شد و شاعر مرده، خواهر شکسپیر، قالبی را که بارها تهی کرده اشغال خواهد کرد. و مانند برادر خود، از زندگی شاعران گمنامی که پیشکسوت او بودهاند جان میگیرد و متولد میشود. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۱۵۹)
ویرجینیا وولف؛ نویسنده و فعال حقوق زنان
ویرجینيا وولف (virginia woolf) یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم است. بانوی مؤلف، ناشر و فعال حقوق زنان که در دوران زندگی پرتلاطمش دو جنگ جهانی را پشت سر گذاشت و تصمیم گرفت با سنگهایی در جیبهایش به زندگی خود پایان دهد.
وولف با نام كامل «آدلاین ویرجینا وولف» در ۲۵ ژانویه سال ۱۸۸۲ در لندن به دنیا آمد. پدرش منتقد برجستهی آثار ادبی و فیلسوف مشهوری بود. مادرش زنی خوشچهره بود که در خانه محافل ادبیِ پر رفت و آمدی برگزار میکرد. ويرجينيا وولف اما ذوق و قریحهی نویسندگی را از پدرش به ارث برد و پدرش بود كه علاقه به ادبيات را در ویرجینای خردسال بیدار کرد و با تشویق او به مطالعهی آثار ادبی بزرگ جهان، تاثیر عمیقي بر علایق ادبي او گذاشت.
زندگی این نویسنده بسیار متاثر از مرگ زودهنگام مادرش است؛ چراکه به دنیال این فقدان حملات عصبی او آغاز شد و بیماری افسردگی گاه و بیگاه به سراغش آمد و زندگیاش را تحت تاثیر قرار داد.
وولف دو برادر داشت که پدر آنها را برای ادامهی تحصیل به دانشگاه کمبریج فرستاد. اما به دلیل تبعیضهای جنسیتی که در آن دوران وجود داشت، وولف از این امکان محروم ماند و در خانه با کمک معلمهای خصوصی آموزش دید. تبعیضی که به چشم او آمد و بعدها در مقالات بسیاری از این که زنان نمیتوانند همچون مردان به دانشگاه آکسفورد و کمبریج بروند ابراز تاسف کرد.
دومین ضربهی سنگین روحی وولف در طول زندگياش، مرگ پدرش بود. بعد از اين اتفاق دوباره حملههای عصبی به سراغ وولف آمد و همين دوران برای اولینبار اقدام به خودکشی کرد. هرچند فقدان پدر برای او بسیار سنگین بود، اما در بخشی از مقالاتش میگوید: «اگر پدرم در ابتدای دوران جوانیام از دنیا نرفته بود، من هرگز نمیتوانستم نویسنده شوم».
وولف پس از مرگ پدرش مستقل شد، در محافل ادبی و روشنفکری رفت و آمد میکرد و کتاب مینوشت. مطالعهی آثار «مارسل پروست» و «هنری جیمز» در شیوهی نویسندگی او بسیار تاثیرگذار بود. ويرجينيا وولف در فاصلهی جنگ جهانی اول و دوم از از اعضای تاثیرگذار گروه «بلومزبری»، محفلی متشکل از نویسندگان، روشنفکران، هنرمندان و فیلسوفان انگلیس بود.
وولف در سال ۱۹۱۲ با دوست قدیمی برادرش «لئونارد وولف» ازدواج کرد. آنها پس از مدتی انتشارات «هوکارث» را تاسیس و آثار نویسندگانی مانند «کاترین منسفیلد» و «تی.اس.الیوت» را منتشر کردند. نكتهي جالب اين است كه این دو نویسنده در آن دوران بسیار گمنام بودند، اما وولف هميشه از اعتماد به جوانان صاحب ذوق استقبال میکرد. ذوق فکری و قریحهی ادبی برای او از نام و موقعیت و ثروت بااهمیتتر بود.
آثار و سبک نگارش ويرجينيا وولف
«سفر به بیرون» نام اولین کتاب این نویسنده است. ويرجينيا این کتاب را با الهام از زندگی شخصی خود و اطرافیانش نوشت و بخشهایی از آن را تغییر داد. از مهمترین آثار وولف میتوان به كتاب اتاقی از آن خود، «شب و روز»، «خانم دالووی»، «به سوی فانوس دریایی»، «اورلاندو»، «فلاش»، «سالها» و «بین دو پردهی نمایش» اشاره کرد.
او در نگارش از سبک سیال ذهن استفاده میکرد و با نگاهی انتقادی واقعیتهای درونی انسانها را تشریح میکرد. ويرجينيا وولف به رماننویسی جانی تازه بخشید و دریچههاي جديدي را به روي دنياي ادبيات گشود.
به همين دليل منتقدان ادبي زيادي معتقدند كه بدون شک تعداد نویسندگاني كه از سبك نوشتاري وولف تاثیر گرفتند، بسيار است. امروزه کتابهای او چه به لحاظ محتوا و چه به لحاظ آیین نگارش در دانشگاههای معتبر جهان تدریس میشوند. علاوه بر این اندیشههای فمینیستی وولف دربارهي برابری مردان و زنان در ازدواج، تحصیل و شغل برای فعالان حقوق زنان راهگشا بود.
او و «سیمون دوبووار» دو نویسندهای بودند که با انتشار نظریههاي برابریطلبانهی خود، نقش مهمی در پیشبرد فعالیتهای فمینیستی در جهان داشتند.
وولف که در زمان جنگهای جهانی اول و دوم تعداد بسیاری از اطرافیانش را از دست داده بود، ناامید از بهبود بيماري افسردگياش و با اين ديد كه بیشتر از اين زندگی همسرش را تباه نکند، کتاب «بین دو پردهی نمایش» را تمام کرد و پس از آن با سنگهایی در جیبهایش به رودخانهی «اوز» رفت و به زندگی خود پایان داد.
در سال ۲۰۰۲ میلادی فیلمی با نام «ساعتها» با محوريت داستاني سه زن ساخته شد. داستان اين فيلم بهصورت موازي يك روز از زندگي سه زن در زمانهاي متفاوت را نشان ميدهد. «نیکول کیدمن» در نقش ویرجینیا وولف که در حال نگارش رمان «خانم دالووی» است، «لورا براون» با بازی «جولین مور» که سالها بعد در حال خواندن اين است و «کلاریسا واگان» با بازی «مریل استریپ» که میخواهد مانند خانوم دالووی یک مهمانی برگزار کند.
ترجمه اتاقی از آن خود
«انتشارات نیلوفر» با مديريت «محمد کریمی زنجانی» دههها است انتشار آثار بزرگان ادبيات ايران و جهان را در کارنامهی فرهنگیاش دارد. اين انتشارات با سابقهای طولاني در حوزهي نشر و فرهنگ تا به امروز کتابهای مهمی از سيمين دانشور، جلال آلاحمد، ابوالحسن نجفی و بسیاری از نویسندگان دیگر منتشر كرده است.
« صفورا نوربخش» مترجم و فعال اجتماعی در گردهمایی «ادبیات از نگاه زنان» در سال 1381 که از طرف گروه تخصصی مطالعات زنانِ انجمنِ جامعهشناسی ایران دعوت شده بود، سخنرانی کرد.
پس از چاپ این سخنرانی در شمارهی اول فصلنامهی سمرقند که به ويرجينيا وولف اختصاص داشت و پیشنهاد «مژده دقیقی» برای ترجمهی کتاب اتاقی از آن خود مصمم شد این اثر را ترجمه کند. او در مقدمهی کتاب از «فرزانه فرحزاد» به عنوان استاد و تکیهگاهش نام برده است و از «مژده دقیقی» برای ویراستاری و همراهیاش به طور ویژه قدردانی میکند.
اتاقي از آن خود با ترجمهی «صفورا نوربخش» توسط «انتشارات نيلوفر» در سال 1383 چاپ شد. برگردان دیگری از این کتاب در سال 1391 با همین عنوان توسط «انتشارات روزگار نو» و ترجمهی «معصومه مهرشادی» منتشر شد. علاوه بر اين مترجمها، «هدي طاهري» و «معصومه مهرشادی» هم اين اثر وولف را به فارسي ترجمه كردهاند.
در بخشی از «اتاقی از ان خود» میخوانیم:
آیا باید جنگ را مقصر بدانیم؟ در اوت 1914 که توپها شلیک شد، آیا مردان و زنان به راحتی در چهرهی یکدیگر خواندند که عشق و عاشقی نابود شده است؟ بیشک دیدن چهرهی رهبرانمان در نور آتشبار (به خصوص برای زنان با خواب و خیالهایشان دربارهی تعلیم و تربیت و چیزهای دیگر) ضربهی روحی تکاندهندهای بوده. این رهبران _آلمانی، انگلیسی، فرانسوی_ چقدر زشت به نظر میآمدند، چقدر ابله.
اما هر چیز یا هر کس را هم که مقصر بدانیم، آن خیالی که الهامبخشِ تنیسون و کریستینا روزتی بود تا با آن شور و حرارت دربارهی آمدن معشوق خود شعر بسرایند، امروز نسبت به آن زمان به مراتب نادرتر است. کافی است بخوانیم، نگاه کنیم، گوش بدهیم، به خاطر بیاوریم.
اما چرا دنبال مقصر بگردیم؟ اگر آن خیال واهی بود، چرا آن فاجعه را، هرچه بود، نستاییم، فاجعهای که آن خیال واهی را از میان برد و حقیقت را جایگزین آن کرد؟ زیرا حقیقت… این نقطهها نشاندهندهی محلی است که، در جستجوی حقیقت، پیچ جاده را به طرف فرنهام رد کردم. بله البته، از خودم پرسیدم حقیقت کدام بود و خیال کدام.
معرفی کتاب اتاقی از آن خود
کتاب اتاقی از آن خود از مشهورترین کتابهای ویرجینیا وولف است که دارای نثر ادبی خاصی است و علاوه بر اهمیت شیوهی نگارشی آن، این کتاب ویژگیهای نثر مدرنیستی را در مقالهنویسی وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است.
کتاب اتاقی از آن خود (A Room Of One’s Own) را سرآغاز یک جریان فکری بسیار انقلابی به نام نقد فمینیستی عنوان میکنند. چارچوب اصلی نقد فمینیستی تا حد زیادی مدیون وولف و اتاقی از آن خود است و از طرف دیگر، با شکلگیری نقد فمینیستی تفکر و استدلال مؤلف نیز در بوتهی نقد قرار میگیرد.
ویرجینیا وولف (Virginia Woolf) در این کتاب، راوی اول شخصی میشود که برای نگارش مقالهاش، به جستجو میپردازد و در این میان واقعیّتهایی را در مورد نویسندگی زنان، موقعیت زنان و وظیفهی کنونی آنان در راستای اثبات خویشتن و رسیدن به جایگاه اصلیشان، به شیوهای جذاب و گیرا، آنگونه که حوصلهی خواننده غیرحرفهای سر نرود، در اختیار مخاطب قرار میدهد و با طنزی دلنشین به نقد جامعهی مردسالار و همچنین ارائه راهکار میپردازد.
آدلاین ویرجینیا وولف بانوی رماننویس، مقالهنویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی بود که آثار برجستهای چون خانم دالووی ۱۹۲۵، به سوی فانوس دریایی ۱۹۲۷ و اتاقی از آن خود 1929 را به رشته تحریر درآورده است.
ویرجینیا وولف نویسنده رمانهای تجربی است که سعی در تشریح واقعیتهای درونی انسان دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدیدآورد. وی در نگارش از سبک سیال ذهن بهره گرفته است.
او همچنین به مسئلهی برابری زنان با مردان در ازدواج پرداخته است و در رمان به سوی فانوس دریایی به طرز خلاقانهای به نابرابری موجود در ازدواج والدین خود اشاره میکند. منتقدان معتقدند شخصیتهای این رمان بر اساس والدین خود او ساخته و پرداخته شدهاند.
در تمام طول تاریخ بعضی از کتابها جهان را تغییر دادند و شیوه نگاه ما به خودمان و دیگران را دگرگون کردند. آنها به مباحث، اختلافات عقاید، جنگها و انقلابها الهام بخشیدهاند. آنها زندگیهای بسیاری را ساختهاند و یا تباه کردهاند. حالا نشر روزگار نو برای شما کارهای متفکران بزرگ، پیشگامان، اصلاح طلبان و طالع بینان را فراهم آورده است. ایدههایی که مدنیت را تکان داد و به ما کمک کرد تا آن چه که اکنون هستیم باشیم. (ایده های بزرگ)
در بخشی از کتاب اتاقی از آن خود میخوانید:
داستان باید به حقایق نزدیک باشد و هرچه واقعیتها حقیقیتر باشند داستانهای بهتری از آب در میآید، این چیزی بود که به ما گفتهاند. خب، پاییز بود و برگها هنوز زرد بودند و از درختان به زمین میریختند، فقط کمی تندتر از گذشته، چرا که اکنون شب شده بود (درست ساعت هفت و بیست و سه دقیقه) و باد ملایمی (دقیقا از سمت جنوب غربی) میوزید. ولی، گذشته از همهی اینها، چیز عجیبی در کار بود .
معرفی کتاب اتاقی از آن خود اثر ویرجینیا وولف
کتاب اتاقی از آن خود، مقاله ای بلند و تأثیرگذار نوشته ی ویریجینیا وولف است. این مقاله که برای اولین بار در 24 اکتبر 1929 به صورت یک کتاب منتشر شد، بر اساس سخنرانی های ویرجینیا وولف در کالج های زنانه ی نیوهم و گریتون در دانشگاه کمبریج شکل گرفته است.
ویرجینیا وولف در این مقاله ی جریان ساز، به محدودیت های زن بودن در اوایل قرن بیستم می پردازد. وولف با نثری حیرت آور و شاعرانگی تأثیرگذار، درباره ی آزادی های سلب شده ی زنان، عدم وجود درآمد و مکانی مستقل برای آن ها صحبت می کند که به عقیده ی او باعث شده اغلب زنان نتوانند استعدادهای ادبی خود را به شکلی شایسته شکوفا سازند.
اتاقی از آن خود که همچنان ارتباط و تأثیرگذاری همان روزهای اول انتشارش را حفظ کرده، در زمره ی برترین و باارزش ترین آثار ادبی سراسر جهان قرار دارد و تحلیلی جامع و کامل از زنان و جایگاه آن ها در دنیای امروز ارائه می دهد.
معرفی کتاب
کتاب «اتاقی از آن خود» از مشهورترین کتاب های ویرجینا وولف است که دارای نثر ادبی خاصی است و علاوه بر اهمیت شیوه ی نگارشی آن این کتاب ویژگیهای نثر مدرنیستی را در مقاله نویسی وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است.
کتاب اتاقی از آن خود، را سرآغاز یک جریان فکری بسیار انقلابی به نام نقد فمنیستی عنوان میکند چارچوب اصلی نقد فمنیستی تا حد زیادی مدیون وولف و اتاقی از آن خود است و از طرف دیگر با شکلگیری نقد فمنیستی تفکر و استدلال مؤلف نیز در بوته نقد قرار می گیرد.
وولف در این کتاب راوی اول شخص میشود که برای نگارش مقاله اش، به جستجو می پردازد و در این میان واقعیت هایی را مورد نویسندگی زنان، موقعیت زنان و وظیفه کنونی آن در راستای اثبات خویشتن در رسیدن به جایگاه اصلی شان، به شیوه ای جذاب و گیرا آنگونه که حوصله ی خواننده غیرحرفهای سر نرود در اختیار مخاطب قرار میدهد و با طنزی دلنشین به نقد جامعه مردسالار و همچنین ارائه راهکار میپردازد.
درباره ویرجینیا وولف
آدلاین ویرجینیا وولف (Adeline Virginia Woolf) بانوی رماننویس، مقالهنویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی بود که آثار برجستهای چون خانم دالووی (۱۹۲۵)، به سوی فانوس دریایی (۱۹۲۷) و اتاقی از آن خود (۱۹۲۹) را به رشته تحریر درآورده است. ویرجینیا وولف عمیقاً بر اکثریت نویسندگانی که پس از او به رمان پرداختند، تأثیر گذاشته است. او به عنوان مقالهنویس و منتقد دربارهٔ سرنوشت زنان هنرمند و آنهایی که از تنگناها و محدودیت زمان خود رنج بردهاند، مقالات و انتقادات تاثیرگذار نوشته است.
ویرجینیا وولف در لندن متولد شد او سومین فرزند، در میان 2 پسر و 2 دختر پدر و مادرش بود. پدرش لسلی استفن منتقد، زندگینامهنویس و پژوهشگر نامدار عصر ویکتوریا بود و مادرش جولیا استفن از زیبارویان مشهور زمان خود بود که در خانهاش محافل مشخص ادبی ترتیب میداد. کتابخانهٔ معظم و ذوق آفرین لسی استفن در خانه محل پرورش ذوق ادب ویرجینیا بود.
ویرجینیا مادرش را در کودکی از دست داد، از دست دادن ناگهانی مادرش در سیزده سالگی و به دنبال آن درگذشت خواهر ناتنیاش دو سال بعد منجر به اولین حمله از رشته حملههای عصبی ویرجینیا وولف شد.
با وجود این بین سالهای ۱۸۹۷ تا ۱۹۰۱، موفق شد در دانشکده زنان کالج سلطنتی لندن درسهایی (گاه تا حد مدرک) در زبان یونانی، لاتین، آلمانی و تاریخ بگذراند که مقدمات آشنایی او را با بعضی از پیشگامان مدافع آموزش زنان مانند کلارا پیتر، جرج وار و لیلیان فیتفول فراهم کرد.
ویرجینیا پس از مرگ پدرش در ۲۲ سالگیاش (سال ۱۹۰۴)، بعد از آنکه توانست از زیر سلطه برادر ناتنیاش جورج داکورت آزاد شود، استقلال تازهای را تجربه کرد. برپایی جلسات بحث دوستانه همراه خواهرش ونسا، و برادرش توبی و دوستان آنها تجربه نو و روشنفکرانهای برای آنها بود.
در این جلسهها سر و وضع و جنسیت افراد مهم نبود بلکه قدرت تفکر و استدلال آنها بود که اهمیت داشت. علاوه بر این، ویرجینیا همراه خواهر و برادرش به سفر و کسب تجربه نیز میپرداخت. استقلال مالی ویرجینیا در جوانی و پیش از مشهور شدن، از طریق ارثیه مختصر پدرش، ارثیه برادرش، توبی که در سال ۱۹۰۶ بر اثر حصبه درگذشت و ارثیه عمهاش، کارولاین امیلیا استیون (که در کتاب اتاقی از آن خود بدان اشاره کرده است) به دست آمد.
ویرجینیا در سال ۱۹۱۲ با لئونارد وولف کارمند پیشین اداره دولتی سیلان و دوست قدیمی برادرش ازدواج کرد و همراه با همسرش انتشارات هوکارث را در سال ۱۹۱۷ برپا کردند؛ انتشاراتی که آثار نویسندگان جوان و گمنام آن هنگام (از جمله کاترین منسفیلد و تی. اس. الیوت) را منتشر کرد.
ویرجینیا وولف نویسنده رمانهای تجربی است که سعی در تشریح واقعیتهای درونی انسان دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدید آورد. ویرجینیا وولف در نگارش از سبک سیال ذهن بهره گرفته است.
خلاصهای از کتاب
ویرجینیا وولف سخنرانیهای خود را تحت عنوان «زن و داستان» به صورت جامع تری در «اتاقی از آن خود» نوشته و از مهمترین امتیازات این کتاب سبک جدید نگارش است که در مقاله نویسی پدید آورده. او در اتاقی از آن خود، به جایگاه زنان در جامعه و نقش و توانایی آنها برای اعتلای جایگاه خود پرداخته است، همچنین به ادبیات که تحت سلطه مردان بوده و به دلایل عقب نگه داشته شدن زنان و نیز به روش هایی که زنان می توانند در نوشتن و زندگی اتخاذ کنند.
البته بیشترین تاکیدش برای داشتن فضایی است که زنان بتوانند در آن بنویسند و درآمدی که به واسطه آن وابستگی به مردان از بین برود و تحت تاثیر خواستههای آنان نباشند. نکته ی جالب و قابل توجه در این کتاب، تاکید چندین باره وولف بر این است که زنان کینه و کینه ورزی نسبت به مردان را در زندگی و در نوشته هایشان از بین ببرند و سعی کنند بیطرفانه انسان را ببینند و درباره اش بنویسند.
برخی به اشتباه بیان میکنند اتاقی از آن خود، با توجه به اینکه نوشتاری فمنیستی محسوب میشود و زنان را به احقاق حقوقشان ترغیب میکند، تاثیر زیادی در اعطای حق رأی به زنان داشته است. در حالی که حق رأی چند سال پیش از انتشار این کتاب به زنان داده شده بود.
جملاتی از متن کتاب
-
-
1- از آنجا که دنیا مردانه است، داشتن اتاقی از آن خود برای زنان حداقل امکان است که در آن هر زن، آنچه که دوست دارد، می تواند انجام دهد اتاقی از آن خود یعنی اتاق خارج از محیط آشپزخانه و اتاق خواب و نشیمنض، اتاقی که در آن بی هیچ مانعی در آن نوشت و نوشت، اتاق خارج از قید و بند شوهر و بند فرزندان و کار بی پایان خانه. زنی که می خواهد داستان بنویسد، باید پول و اتاقی از آن خود داشته باشد.
-
2- آیا باید جنگ را مقصر بدانیم؟ در اوت 1914 که توپها شلیک شد، آیا مردان و زنان به راحتی در چهرهی یکدیگر خواندند که عشق و عاشقی نابود شده است؟ بیشک دیدن چهرهی رهبرانمان در نور آتشبار (به خصوص برای زنان با خواب و خیالهایشان دربارهی تعلیم و تربیت و چیزهای دیگر) ضربهی روحی تکاندهندهای بوده. این رهبران _آلمانی، انگلیسی، فرانسوی_ چقدر زشت به نظر میآمدند، چقدر ابله. اما هر چیز یا هر کس را هم که مقصر بدانیم، آن خیالی که الهامبخشِ تنیسون و کریستینا روزتی بود تا با آن شور و حرارت دربارهی آمدن معشوق خود شعر بسرایند، امروز نسبت به آن زمان به مراتب نادرتر است. کافی است بخوانیم، نگاه کنیم، گوش بدهیم، به خاطر بیاوریم. اما چرا دنبال مقصر بگردیم؟ اگر آن خیال واهی بود، چرا آن فاجعه را، هرچه بود، نستاییم، فاجعهای که آن خیال واهی را از میان برد و حقیقت را جایگزین آن کرد؟ زیرا حقیقت… این نقطهها نشاندهندهی محلی است که، در جستجوی حقیقت، پیچ جاده را به طرف فرنهام رد کردم. بله البته، از خودم پرسیدم حقیقت کدام بود و خیال کدام.
-
3- تصورش هم محال است که زنی در زمان شکسپیر نبوغ شکسپیر را داشته باشد. زیرا نبوغی نظیر نبوغ شکسپیر در میان کارگران و بیسوادان و خدمتکاران به وجود نمیآید. این نبوغ در انگلستان در میان ساکسونها و بریتونها به وجود نمیآید. امروز این نبوغ در میان طبقات کارگر به وجود نمیآید. پس چگونه ممکن بود در میان زنانی پدیدار شود که به گفتهی پروفسور ترولیان کارشان قبل از پایان نوجوانی شروع میشد و اجبار والدین و قدرت قانون و سنت اجتماعی آنان را وامیداشت تا به آن تن دهند؟
-
4- شاهکارها منفرد و تنها به دنیا نمیآیند؛ نتیجه سالها تفکر همگانی، تفکر گروهیِ مردم هستند؛ بنابراین تجربه توده مردم پشتوانه صدایی واحد است.
-
5- هیچکس نمیتوانست مسئله را سادهتر از این مطرح کند. «شاعر فقیر نه در این روزها و نه در دویست سال اخیر کوچکترین شانسی نداشته… امید به رهایی و رسیدن به آن استقلال فکری که آثار بزرگ در آن پدید میآید، برای کودکی فقیر در انگلستان فقط اندکی بیشتر از پسرِ یک برده آتنی است.» مسئله همین است. استقلال فکری به عوامل مادی وابسته است. شعر به استقلال فکری وابسته است و زنان همیشه فقیر بودهاند، نه فقط در دویست سال اخیر بلکه از آغاز تاریخ. زنان در مقایسه با پسران بردگان آتنی استقلال فکری کمتری داشتند. پس زنان کوچکترین شانسی برای سرودن شعر نداشتند. به همین دلیل است که من این اندازه روی پول و اتاقی از آن خود تأکید میکنم.
-
6- ادبیات مملو از لاشههای خردشده مردانی است که بیش از حد به عقیده دیگران اهمیت میدادند.
-
7- طی همه ی این قرن ها زنان چون آینه هایی عمل کرده اند که قدرتی جادویی و خوشایند دارند و می توانند قامت مرد را دو برابر اندازه ی واقعی اش نشان بدهند. بدون این قدرت، احتمالا زمین هنوز باتلاق و جنگل بود.
-
-
8- صد سال دیگر زنان دیگر جنسیت تحت حمایت نخواهد بود. منطقا در تمام فعالیت ها و کارهایی که روزی از آن ها محروم بوده اند، شرکت خواهند کرد. زمانی که زن بودن دیگر شغل تحت حمایت نباشد، هر اتفاقی ممکن است بیفتد.
- کتاب های مرتبط1- معرفی کتاب اتاقی از آن خود در یوتیوب2- معرفی کتاب اتاقی از آن خود در آپارات
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.