توضیحات
کتاب ایلیاد، شعری حماسی نوشته ی هومر است که حدود 750 سال قبل از میلاد مسیح به رشته ی تحریر درآمد. کتاب ایلیاد به داستان تاریک ترین بخش از جنگ تروآ می پردازد و در مرکز توجه خود، بزرگترین جنگجو و قهرمان یونان یعنی آشیل و ستیزه ی او با آگاممنون را قرار داده است.
این کتاب که قدیمی ترین شعر یونانی و احتمالا شناخته شده ترین حماسه در ادبیات غرب است، تصاویری تکان دهنده از اوج و فرودهای جنگ، شهر تحت محاصره ی ایلیون، نبرد میان خدایان و سرنوشت انسان های فانی را با روایتی جذاب از حوادث در هم می آمیزد. این اشعار ارزشمند که فرهنگ اولیه ی یونان را در تاریخ جاودان ساخته است، داستان ها و افسانه های بی نظیری را در قالب روایتی بی نهایت هیجان انگیز ارائه می کند.
معرفی کتاب ایلیاد اثر هومر
هومر، شاعر و داستان سرای یونانی است. او احتمالا در حدود 800 سال پیش از میلاد مسیح می زیسته است. این تنها چیزی است که درباره زندگی هومر در دسترس است. تنها آثار به جا مانده از وی، دو گلچین شعر با نام های ایلیاد و ادیسه است. همه ی آنچه که ما درباره ی تاریخ و افسانه های یونان باستان می دانیم، از موضوع های همین شعر ها گرفته شده است.هومر در پایان زندگی نابینا شد. او در این زمان از شهری به شهری دیگر می رفت و اشعار حماسی خود را با نوای چنگ می خواند.
معرفی کتاب ایلیاد
«ایلیاد» یکی از حماسههای کهن یونانی نوشته هومر است که در کنار ادیسه، از آثار کلاسیک ادبیات جهان به شمار میرود. محاصره و تسخیر شهر تروا در ترکیهی امروزی، حدود ۱۲۰۰سال قبل از میلاد مسیح، اتفاق افتاد و «هومر»، داستانسرا و شاعر نابینای یونانی، ۴۰۰ سال بعد، یعنی در نیمهی دوم قرن هشتم پیش از میلاد، آن جنگ تاریخی میان یونانیها و ترواییها را به صورت دو منظومهی حماسی بلند، یعنی «ایلیاد» و «اودیسه»، آفرینش کرد.
«ایلیاد» که مانند «اودیسه» با ۲۴ سرود، نظم یافته، به دوران شگفتی «میسن» و برتری آن دوران مربوط میشود و موضوع آن لشکرکشی «آگاممنون» پادشاه مقتدر «میسن»، جهت بازپسگیری همسرش از شاهزادهی «تروا» به این شهر است.
در بخشی از این کتاب میخوانیم: شفق با جامه ارغوانی، پرتو خویش را به روی زمین میتافت که زئوس، خدایی که بانگ تندر وی سرورانگیزست، خدایان را بر بلندترین فرازگاههای بیشمار اولمپ گرد آورد و به سخن گفتن آغاز کرد. همه خاموش بودند گفت: ای خدایان اولمپ، گوش هوش به سخنان من فرادهید و من خواست بازپسین خود را به شما خواهم گفت.
باید که هیچیک از شما چه خدا و چه الهه، در پی آن نباشد که از فرمان من سر بپیچد. فرمانبردار باشید، تا آنکه بیدرنگ بتوانم زود اندیشه خود را بهکار برم.
هر کس که از گروه آسمانینژاد دور شود و مردم تروا یا مردم آخائی را یاری کند به المپ باز نخواهد گشت مگر آنکه شرمگین و زخمی شود، یا اینکه وی را به دوزخ تاری پرتاب خواهم کرد، که جایگاه دور افتادهای است و دروازهها و آستانهای رویین گرد آن را فرا گرفتهاند و پرتگاه ژرفیست بر فراز کشور مردگان همچنان که آسمان زمینست. از این پس خواهد دانست که هیچیک از خدایان در توانایی با من برابر نیست.
درباره ی کتاب ایلیاد
کتاب “ایلیاد” به همراه «اودیسه» از آثار حماسی و فاخر یونان می باشد که از بسیاری لحاظ همسان با شاهنامهی فردوسی بوده و تاریخ باستان و اساطیر و خدایان و… یونان باستان را در قالب شعر بیان نموده است. البته این دو منظومه، نه به مانند شاهنامه که کمتر از 1000 سال قبل سروده شده، مربوط به 3000 سال پیش بوده و شاید بیش از هر اثر ادبی دیگر در سراسر جهان شهرت و اعتبار دارد.
محاصره و تسخیر شهر تروا در ترکیهی امروزی، حدود ۱۲۰۰سال قبل از میلاد مسیح، اتفاق افتاد و «هومر»، داستانسرا و شاعر نابینای یونانی، ۴۰۰ سال بعد، یعنی در نیمهی دوم قرن هشتم پیش از میلاد، آن جنگ تاریخی میان یونانیها و ترواییها را به صورت دو منظومهی حماسی بلند، یعنی «ایلیاد» و «اودیسه»، آفرینش کرد.
این دو منظومه، حاوی ۲۸۰۰۰ شعر “هگزامتری” هستند و از ارزش آن همین بس که ادیبان، ادبیات یونان باستان را تنها با آثار حماسی «هومر» می توانند بررسی نمایند. او گرچه در شهر اِزمیر (سمیرنا)، واقع در غرب ترکیهی امروزی دیده به جهان گشود، از آغازگران شعر و ادبیات اروپا شناخته شده که البته طبق اسناد موجود، وی بیشتر عمر خود را در جزیره چیوس گذراند و در آخر نیز جزیرهی لوس میعادگاهش با مرگ گشت.
و اما «ایلیاد» که مانند «اودیسه» با 24 سرود، نظم یافته، به دوران شگفتی «میسن» و برتری آن دوران مربوط میشود و موضوع آن لشکرکشی «آگاممنون» پادشاه مقتدر «می سن»، جهت بازپسگیری همسرش از شاهزادهی «تروا» به آن مکان می باشد. در «ایلیاد» قهرمانان نامی یونان، چون آشیل، آیاس، هکتور، اودیسیوس و بسیاری از ایزدان کوه المپ به همراه عادات و ضعفهای اخلاقیشان توصیف گشته است.
این اثر فاخر، با برگردانِ مترجم فهیم و ارجمند ایران، «استاد سعید نفیسی»، در ادبیات پارسی ارزشی دوچندان یافته و در آن می توان از قلم این استاد فرهیخته که با الهام از شاهنامه، زبان حماسی را برای نثر آن انتخاب نموده، یکی از بهترین آثار ترجمهی ایران را مشاهده نمود.
ایشان به جز ترجمهی دقیق و حفظ امانت متن اصلی، با مقدمهای مفصل و کامل، قبل از شروع خواندن کتاب، خواننده را با کلیاتی از اصطلاحات و شخصیتهای اساطیر یونانی آشنا کرده و خواندن آن را بس سلیستر و شیواتر نموده است. ایشان «ایلیاد» و «اودیسه» را لازم و ملزوم یکدیگر دانسته و نگاشته:
«پس از ترجمهی ایلیاد میبایست قهراً به ترجمهی اودیسه هم بپردازم.»
«انتشارات پر»، سعی نموده با بازنشر آثاری همچون «ایلیاد» و «اودیسه» که بارها در این مملکت انتشار یافته، قدمی هرچند کوچک در راه آشنایی جوانان این مرز و بوم با ادبیات و نگارش اساتیدی چون «نفیسی»ها برداشته و در دل آن شیوایی قلم، تاریخ را که بسیار آموختنی است بر ایشان بنمایاند.
فهرست مطالب کتاب
سخن ناشر
دیباچه ى مترجم
عصر زندگى هومر
ادبیات یونان پیش از هومر
تردید درباره وجود هومر
ایلیاد و اودیسه
تجزیه ایلیاد
تجزیه اودیسه
ایلیاد و اودیسه از یک سراینده است
هومر و داستان جنگ تروا
داستان شهربندان تروا
بازگشت پهلوانان
اساطیر یونان
خداوندان یونانیان
غولان
اهریمنان
سرود نخستین
سرود دوم
سرود سوم
سرود چهارم
سرود پنجم
سرود ششم
سرود هفتم
سرود هشتم
سرود نهم
سرود دهم
سرود یازدهم
سرود دوازدهم
سرود سیزدهم
سرود چهاردهم
سرود پانزدهم
سرود شانزدهم
سرود هفدهم
سرود هجدهم
سرود نوزدهم
سرود بیستم
سرود بیست و یکم
سرود بیست و دوم
سرود بیست و سوم
سرود بیست و چهارم
ضمایم
«ایلیاد»، کتابی است که تفکرات مردم در مورد شیوه های پرستش خدایان یونان باستان را به کلی تغییر داد.
«ایلیاد» و «ادیسه»، آثار جاودانه ی «هومر»، از کلیدی ترین منابع شناخت تمدن غرب هستند و احتمالاً به همین دلیل، «گوته» این دو اثر را از مهم ترین کتاب های دنیا دانسته است.
«ایلیاد»، کتابی است که تفکرات مردم در مورد شیوه های پرستش خدایان یونان باستان را به کلی تغییر داد. به گفته ی «هرودوت»، تاریخ نگار یونانی، خالق این دو اثر کسی بود که خدایان یونانیان باستان را توصیف کرد و به آنان هویت انسانی بخشید؛ همان شخصیت هایی که امروزه آن ها را به عنوان خدایان المپ و شخصیت های اساطیری یونان می شناسیم. «هومر» در این دو کتاب، قهرمانانی را معرفی کرد که از قرن ها پیش تا به امروز زبانزد خاص و عام بوده اند. با ایران کتاب همراه شوید تا ببینیم این دو اثر چه ویژگی هایی دارند و چه تأثیراتی بر جای گذاشته اند.
خالق ایلیاد و ادیسه کیست؟
«هومر» کیست؟ آیا به راستی، «ایلیاد» و «ادیسه» نوشته ی «هومر» هستند؟ اگر جواب سرراستی می خواهید، باید بگوییم که نمی توان به این سؤالات، پاسخ دقیقی داد. امروزه ما به وسواسِ دانستنِ زندگی نامه ی دیگران دچار شده ایم و می خواهیم درباره ی هر نویسنده، اطلاعات دقیقی داشته باشیم، اما «هومر» زندگی نامه ی مشخصی ندارد. اعتقاد بر این است که او احتمالاً در قرن هفتم و هشتم پیش از میلاد، ساکن یونان بوده است.
در مورد زندگی «هومر» شبهات زیادی وجود دارد: برخی بر این باورند که او نابینا بوده؛ عده ای معتقدند او به اسارت بابِلی ها درآمده و برخی دیگر می گویند اصلاً شخصی به نام «هومر» وجود نداشته است!
اگر چه کتاب های «ایلیاد» و «ادیسه» را منسوب به «هومر» می دانند، اما به دلیل نداشتن اطلاعات کافی در مورد زندگی وی، نمی توان گفت که او به طور حتم این دو اثر را آفریده است. با این حال، «ایلیاد» و «ادیسه» چنان نقش پررنگی در مطالعات زبان، ارتباطات و هنر نویسندگی دارند که کمبود اطلاعات درباره ی خالق این دو کتاب، آن چنان اهمیتی ندارد و تأثیر شگرف آن ها بر جوامع گوناگون و تاریخ ادبیات، دارای اهمیت بیشتری است.
اشعاری از جنس حماسه
«ایلیاد» یکی از نخستین نمونه های اشعار حماسی است. در این اثر، سبکی ادبی با ساختار غنی شاعرانه بنیان گذاشته شده که ویژگی های بیان گرانه و توصیفات تاریخی آن بی نظیر هستند. این اشعار، به معنی واقعی کلمه، دراماتیک هستند و مبنای شکل گیری آن ها نه سیاست و دین و نژاد، بلکه احساسات ناب و حقیقی است. همین اشارات احساسی، به جذابیت «ایلیاد» و «ادیسه» برای مخاطب می افزاید و محبوبیت تاریخی این دو اثر را رقم می زند.
آثار «هومر» در زمانی که در اروپای غربی، زبان لاتین بیش از زبان یونانی مورد استفاده قرار می گرفت، برای مدتی به فراموشی سپرده شدند.
تا این که این اشعار جذاب در قرن پانزدهم میلادی، در ایتالیا بار دیگر مورد توجه قرار گرفتند و اولین نسخه های چاپی آن ها در سال 1488 در فلورانس منتشر شد. از این تاریخ به بعد، «ایلیاد» و «ادیسه» با زبان هنری، توصیفی و دراماتیک خود، دنیای ادبیات را دگرگون کردند و الهام بخش نویسندگانی از نسل ها و ملیت های متفاوت در سراسر جهان شدند.
پیدایش ایلیاد و ادیسه
در مورد این که «ایلیاد» و «ادیسه» نخستین بار چه زمانی نوشته شده اند، دو فرضیه وجود دارد: برخی بر این باورند که «هومر» بی سواد بوده و در زمان حیاتش، کاتبی این اشعار را از طریق حکاکی ثبت کرده است. فرضیه ی دوم می گوید که خود «هومر» نوشتن را آموخته و آن ها را یادداشت کرده است. اما هم چنان عده ای معتقدند الفبای یونانی در زمان «هومر» وجود نداشته و این اشعار، مدت ها پس از مرگ او ثبت شده اند.
صرف نظر از این فرضیات گوناگون، اشعار «ایلیاد» و «ادیسه» نشان می دهند که سنت داستان گویی شفاهی، در آن زمان به اندازه ی نوشتن در دوره ی ما حائز اهمیت بوده است.
امروزه ما وزن شعر را ابزاری برای خلق ریتم در نظر می گیریم که شعر را از نثر متمایز می کند، اما نکته ای که باید به آن توجه شود این است که وزن و قافیه در آن زمان برای داستان گویان شفاهی وسیله ای بود که از طریق آن، امکان به خاطر سپردن اشعار فراهم می شد. به عبارت دیگر، «هومر» از طریق منظوم کردن داستان ها، کاری می کرد که آن ها در ذهن تثبیت شوند.
«ایلیاد» و «ادیسه» آن قدر طولانی هستند که به جز شعر، راه دیگری برای حفظ کردنشان وجود نداشت. به همین دلیل، کلمه ی «داستان سرا» در این جا کابرد درستی دارد. داستان ها در زمان «هومر» از طریق سروده شدن به یاد می ماندند.
1- معرفی کتاب ایلیاد در یوتیوب
2- معرفی کتاب ایلیاد در آپارات
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.