توضیحات
دوبلینی ها اثر جیمز جویس، کتابی عمیق و رئالیستی است که نه تنها شرح و بسط های متعددی بر حاشیه ی آن نوشته شده است بلکه حتی کتاب هایی در نقد و کتاب هایی به تقلید از این کتاب نیز وجود دارد.
کتابی که هرکس از ظن خود یار آن شده و در مورد نظر نویسنده قلم فرسایی کرده است. چنین اتفاقی نشان می دهد که آقای جویس نویسنده ای توانمند در زمینه ی داستان کوتاه است و همگی می دانیم نگاشتن یک داستان کوتاه موفق به مراتب سخت تر از نگاشتن یک داستان بلند موفق است.
چرا که در یک داستان کوتاه باید بتوانید تمام مفاهیم را در چند جمله خلاصه کنید حال آنکه در یک داستان بلند ابتکار و آزادی عمل شما چند برابر است .
کتاب دوبلینی ها شرح حال مردم دوبلین است. کتاب آنقدر رئال نوشته شده است که شاید بتوان به آن برای تشریح حال و احوال مردم دوبلین در آن زمان استناد کرد.
کتاب آنقدر زیبا مراحل تغییر شهر دوبلین را از یک جامعه سنتی به یک جامعه ی مدرن شرح می دهد که اگر کمی اهل دقت باشید می توانید شرایط مردم شهر را در طی زمان بدست بیاورید.
دوبلینی ها مجموعه ای از پانزده داستان کوتاه توسط جیمز جویس است که برای اولین بار در سال 1914 منتشر شده است. در این کتاب سعی او در به تصویر کشیدن طبیعت گرایانه از زندگی طبقه متوسط ایرلندی در سالهای اولیه و بیستم قرن بیستم در دوبلین و اطراف آن می پردازند.
این داستان ها زمانی نوشته شده اند که ناسیونالیسم ایرلندی در اوج خود بود و در جستجوی یک هویت ملی و هدف نهایی بود. در چهارراه تاریخ و فرهنگ ، ایرلند با ایده ها و تأثیرات متناقض گوناگون روبرو شده است.
آنها بر ایده ی جویس به مثابه یک حماسه تمرکز می کنند: لحظه ای که یک شخصیت تجربه فهم زندگی یا اشراق را در زندگی خود تجربه می کند، و فکر فلج شدن ایرلندی که جویس احساس می کرد ناسیونالیسم و پیشرفت فرهنگی راه رکود را طی میکند ، دوبلین را در قلب این جنبش عقب مانده قرار می دهد.
بسیاری از شخصیت های دوبلینی ها بعدا در نقش های جزئی در رمان «اولیس» جویس ظاهر می شوند. داستان های اولیه این مجموعه توسط شخصیت های کودک روایت می شود و با ادامه داستان ها ، با زندگی و نگرانی افراد پیر به تدریج روبرو می شوند.
این مطابق با تقسیم سه جانبه جویس به مجموعه کودکی ، نوجوانی و بلوغ است.
داستانهای آغاز کتاب با داستان مردگان در پایان کتاب تفاوت صوری زیادی دارد، و هرچند که این داستانها احتمالا به ترتیب دقیق نوشته شدن آنها چاپ نشده است ولی دست کم چهار یا احتمالا پنج مرحله از مراحل تکاملی داستان نویس را نشان می دهد.
این مجموعه بنا به دلایل بسیار زیادی شروع می شود، از زبان نفیس، کلی بودن ویژگی دوبلین آن – و این حس به خواننده اعطا می شود که هر داستان به نوعی فراتر از حرف آخر خود است.
در آن به اموری همانند تاریخ ایرلند و انسانها و مرگ و عشق و زندگی و وحشت پرداخته است. این رمان از اوج تحرکات ملیگرایانه ایرلند نگاشته شده است و در آن به طبقات متوسط و فقیر اجتماع ایرلندی در اوایل قرن بیستم میپردازد.
دوبلینی ها نمونه جمع آوری شده داستانهای کوتاه جیمز جویس نگارنده ی اهل ایرلند می باشد که در سال هزار و نهصد و چهارده چاپ شده است. این اولین اثری می باشد که بعد از نشر شعرهای زمان جوانی او در باب موسیقی مجلسی او را به تمامی مردم معرفی نمودند.
دوبلینیها با داستان «خواهران» آغاز میشود و با «مردگان» به پایان میرسد.
این داستانها در ضمن آنکه هرکدام روایت خاص خویش را دارند اما در نهایت مجموعهای یگانه را میسازند. جویس خود در وصف دوبلینیها، آن را فصلی دربارهی تاریخ اخلاقی میهنش دانسته است.
داستانها به گونهای تنظیم شدهاند که میتوان همراه آنها خط سیر دقیقی از دوران کودکی تا بلوغ را پیش گرفت. داستانها در عین یگانگی و استقلالشان، بر منطقی چیده شدهاند که نظمی فراگیر و ساختاری کامل را تشکیل میدهند. جویس بر سبکی تصویری مینویسد؛
سبکی که در پی آن خواننده از عمل داستانی بیرون میآید و به جای آن با سلسلهای از تصاویرِ رویدادهای وصف شده در داستان مواجه میشود. نوع نگارش جویس به گونهای است که خواننده را در داشتن یا نداشتن احساس، مطابق میل خود خواننده، آزاد میگذارد و احساس همزادپنداری و انطباق داستان با خصلت و تجربهی خود را ناممکن میکند.
داستانهای این مجموعه اغلب داستانهای بسیار خشنی هستند، دربارهی زندگی طبقهی متوسط دوبلین، آن هم در قالب حماسهای طنزآمیز و سرشار از تضاد.
دوبلینیها را هم به صورت تعدادی داستان کوتاه میشود دید و هم به صورت رمانی که رویدادهای پیشآمده بر شخصیتها در نهایت یک واقعهی اساسی را میسازد و آن سرگذشت روح ملتی است که پیوند خود را بر سرچشمهی زندگی معنوی قطع کرده است و توانایی احیای آن را ندارد.
جویس در این داستانها، فلج نمادینی را روایت میکند که رمزی ساکن است؛ فلجی که بهواسطۀ کمبود انگیزه و قدرت، از درون تحمیل شده است و محیط بیرون و حربههایش دخالتی در آن ندارد.
فلجی اخلاقی است که گاه خود را در قالب فلج جسمانی بر شخصیتها عرضه میکند و گاه سبب سستی انگیزه و انحطاط از مسیر درست میشود.
«نومیدی آنان از رفتن به شرق، به جانب رهایی، یا ره گمکردگی آنان و ناتوانیشان از برگذشتن از حاشیهی دوبلین و مقید بودن حرکت آنها به شهر یا مکان تنگ میدانی در محدودهی شهر» از نمونههایی است که این فلج اخلاقی را تصویر میکند.
جیمز جویس که در راس نویسندگان سمبولیسم قرار دارد و در کنار غولهای نویسندگی چون کافکا قرار میگیرد، اصولا دیدگاه ناتورالیستی در پی رنگ داستان هایش پیاده کرده است، مخصوصا در رمان “اولیس” که با سر و صدایی که به راه انداخت، آن را جزء برترین رمانهای قرن بیست میدانند.
در تاثیرگذاری کتاب دوبلینی ها همان قدر بگویم که هر ساله جشنی برای بزرگداشت این کتاب و نویسندهاش در دوبلین و توسط دوبلینی ها برگزار میشود انگار که مردم دیگر نمیخواهند فراموش کنند چه کسانی و چگونه بوده اند.
داستانهای جویس تقریبا عناصر مختلفی را با هم تلفیق میکنند تا نویسنده به میزان رضایت خود از بستر داستان برسد.
جدا از عرفانهای شاعرانه و شیوه ناتورالیستی، دقت در تصویرسازی در داستانها آنقدر زیاد به چشم میخورد که وسواس نویسنده را نسبت به شیوهای که ابتدا توسط فلوبر پایه گذاری شده بود را نشان میدهد و آن هم خلق داستانهای به شدت تصویری است، که دیگر عناصر در داستان کم رنگ به کار گرفته میشوند.
در تاثیرگذاری کتاب دوبلینی ها همان قدر بگویم که هر ساله جشنی برای بزرگداشت این کتاب و نویسندهاش در دوبلین و توسط دوبلینی ها برگزار میشود انگار که مردم دیگر نمیخواهند فراموش کنند چه کسانی و چگونه بوده اند.
داستانهای جویس تقریبا عناصر مختلفی را با هم تلفیق میکنند تا نویسنده به میزان رضایت خود از بستر داستان برسد.
جویس در روایت داستان هایش هرجایی به کمبود کلمه برمی خورد یعنی کلمهای مناسب برای ارضای حس آن قسمت از داستان پیدا نمیکرد، شروع به ساختن کلمه میکرد، و در این کار آن قدر استاد بود که او را مهندس زبان میدانند.
همینگوی نویسندهای است که بیشترین تاثیر را در این زمینه از جویس گرفته است.
همان طور که گفته شد جیمز جویس کتاب دوبلینی ها را نوشته است تا برای هم وطنانش وجدان خلق کند، مردمی متعصب و خشک مذهب که در کمبودهای دینی و اجتماعی منزوی و سرخورده و دغل باز میشوند.
جویس در روایت داستان هایش هرجایی به کمبود کلمه برمی خورد یعنی کلمهای مناسب برای ارضای حس آن قسمت از داستان پیدا نمیکرد، شروع به ساختن کلمه میکرد، و در این کار آن قدر استاد بود که او را مهندس زبان میدانند.
کلمه در داستانهای جویس سخت و سنگین است و جویس به مخاطبانش رحم نمیکند و اگر خواننده مقاوم و سخت کوشی نباشید، از پس داستانهای این نویسنده بر نمیآیید، اما با این حال داستان دوبلینی ها به نسبت سایر کتابهای جویس درک و دنبال کردنشان آسان تر است و اثری از سیال ذهن و دیگر تکنیکهای خاص نویسنده نیست و تصورات واقع گرایانه در اوج خود خلق میشوند.
کار جالبی که نویسنده در این داستانها پیاده کرده است، برداشتن پیچیدگی از پی رنگ و بستر داستان و دادن آن به شخصیت هاست، پسری که به بازار میرود، زنی که برای عید شیرینی میخرد، مردی که پس از مدتها دوستی را ملاقات میکند!
1- معرفی کتاب دوبلینی ها در یوتیوب
2- معرفی کتاب دوبلینی ها در آپارات
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.