توضیحات
معرفی کتاب رویاهای اینشتین
رویاهای انیشتین نه رمان است و نه کتاب علمی.
بلکه تخیل و تصوری از انیشتین در روزهایی هست که هنوز تئوری زمان بهدست نیامده بود.
کتاب رویاهای اینشتین، شامل 30 فصل 3-2 صفحهای است.
هر فصل سناریوی متنوعی برای زمان متصور شده:
اگه زمان مثل یه حلقه، مداوم تکرار بشه، چه اتفاقی برای دنیا میفته؟
یا اگه زمان از آینده به گذشته حرکت کنه، اگه زمان تو مکانهای مختلف فرق کنه، اگر حرکتمون تندتر از زمان باشه، اگه زمان به جای پیوسته بودن، گسسته باشه و … .
کل کتاب درباره اینه که اگه زمان به شکل معمولی نبود که الان هست، زندگی چه شکلی بود؟ یه کتاب جمعوجور کوچولو با سی سناریوی مختلف درباره زمان. خیلی باید جذاب باشه اینطور نیست؟
ما فقط یک چهره از زمان را میبینیم، ولی شاید به نوعی زمانهای مختلفی در
دنیای واقعی ما جریان داشته باشد و این میتواند دلیلی باشد برای بسیاری از شگفتیهای اطراف ما که نمیتوانیم برای آنها توضیحی منطقی داشته باشیم. «آلن لایتمن»، «انیشتین» را در روزهایی تصور میکند که هنوز به فرضیهی زمان دست نیافته است و هر کدام از فرضیههایی را که انیشتین میتوانست تصور کند حدس زده، و داستانی راجع به آن نوشته است، در داستانها ساکنان شهر کوچکی در سوئیس را فرض میکند، که آن زمان در دنیایشان جریان دارد، و به این ترتیب چهره های مختلف زمان را معرفی میکند.
در یکی از این دنیاها، زمان مانند یک دایره است که بعد از یک دور تکرار میشود، و این دور تا بینهایت ادامه دارد. پذیرش این فرضیه میتواند اتفاق هایی را که گاه فکر میکنیم پیشتر برای ما تکرار شده، توجیه کند. در دنیای دیگری، برعکس دنیای قبل، زمان مانند یک رودخانه جریان دارد و رو به جلو است. حالا اگر کسی به خاطر اشتباهی و یا واقعه ای از این جریان جدا شود و به وسیله ی یک جریان انحرافی، به زمان قبل برگردد، میتواند آینده را تغییر دهد.
هر اتفاق کوچکی که این شخص باعث آن شود، میتواند سیر تاریخ را عوض کند. این فرضیه رفتار آدمهای عجیبی را که از انسانهای دیگر به شدت میگریزند و سعی میکنند باعث کوچکترین اتفاقی در زندگی دیگران نشوند، توجیه میکند؛ آدمهایی که ما به آنها بیش از حد مصلحت اندیش میگوییم. در دنیای دیگر، دو زمان وجود دارد، یکی مکانیکی و دیگری جسمانی. در زمان مکانیکی همه چیز یک تعریف مادی دارد و آدمهایی که در این زمان زندگی میکنند، در یک دنیای کاملاً برنامه ریزی شده قرار دارند.
ولی برعکس آنهایی که در زمان جسمانی زندگی میکنند، به تعریف مادی مسائل کاری ندارند، و هیچ برنامه ریزی خاصی نیز ندارند، که به اصطلاح به آنها آدمهای بیخیال میگویند. زمان مکانیکی هیچ انعطافی ندارد و انسان در واقع در دام آن گرفتار است. در دنیای دیگری، هرچه از مرکز زمین دورتر شویم، زمان دیرتر میگذرد و تأثیر کمتری روی آدمها میگذارد. بنابراین مردم سعی میکنند، در ارتفاعات زندگی کنند و خانه هاشان را روی پایه های بلند میسازند تا دیرتر پیر شوند و بیشتر زندگی کنند. در یک دنیای دیگر جای گذشته و آینده عوض میشود.
اول نتیجه ی کار اتفاق میافتد و بعد آن اتفاق روی میدهد. در این دنیا که هیچ چیز قابل پیش بینی نیست، میتوان واقعیتر زندگی کرد، زیرا هیچ کاری نه به خاطر دلایلی دربگذشته و نه نتایجش در آینده است که انجام میشود، بلکه صرفاً به خاطر خود آن کار است که انجامش میدهیم. در دنیای دیگر، گذشت زمان، عامل نظم است و هر چیز نامرتبی به مرور زمان مرتب خواهد شد و نیازی به سعی برای ترمیم و مرتب کردن مسائل نیست. در دنیای دیگری زمان بهصورت دوایر متحدالمرکزی به سوی خارج گسترده است و در مرکز بیحرکت است.
در مرکز میتوان لحظه های ابدی ساخت. گروهی بر این عقیده اند که بهتر است به مرکز زمان نزدیک نشد، حیات منشأ غم است و بهتر است زودتر تمام شود، گروهی عکس این فکر میکنند و ترجیح میدهند از خوشبختی ابدی لذت ببرند. در دنیای دیگری زمان وجود ندارد، در آنجا تنها تصویرها وجود دارند، در یک دنیای دیگر خاطره وجود ندارد، و همین طور صحبت از دنیاهای دیگر با زمانهای دیگر است، دنیایی که زمان در آن برعکس میگذرد، دنیایی که در آن فقط یک روز زندگی میکنند، دنیایی که در آن، زمان، حسی همچو بویایی یا چشایی است.
دنیایی که در آن زندگی پایانی ندارد. دنیایی که در آن زمان کمیت ندارد و تنها کیفیت دارد. دنیایی که در آن برای زمان، روی بعد زمان میتوان مختصاتی قائل شد. دنیایی که زمان در آن یک حادثهی محلی است و در نتیجه هر شهر تنهاست. دنیایی که گذشته در آن وجود ندارد. و در نهایت انیشتین با بررسی تمام این زمانها در دنیاهای مختلف به نظریهی زمان خود دست مییابد. البته با وجود حجم کم کتاب، نمیتوان آن را سریع خواند، زیرا برای درک هر کدام از این دنیاها به زمان نیاز هست
هر کدام از ما گمان میکنیم که در دنیایی زندگی میکنیم که بر آن تنها یک زمان حاکم است. ولی از یاد میبریم که در درون ما زمانهای بی شماری جای دارند. در این کتاب هر کدام از این زمانها به تنهایی دنیایی را به وجود می آورند و «الن لایتمن» با بیانی ساده و لطیف واکنشهای ساکنان شهر کوچکی را در سویس، در هر کدام از این دنیاها تشریح میکند.
اینا دنیاها که غیر واقعی به نظر می آیند، هرکدام جزئی از زندگی درونی ما را تشکیل میدهند. زیرا هر کدام از ما روزی احساس کرده است که در دنیایی زندگی میکند که فردایی ندارد. یا در دنیایی که فقط بر روی یک گذشته و یک خاطره بنا شده است، یا حتی در دنیایی که زندانی نظم و ضبط ساعت است. آیا دلیل واکنشهای خود یا اطرافیانمان را که گاه شگفت آور و تعجب برانگیز است نمیتوان در تجزیه زمان یافت.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.