توضیحات
کتاب «زیبا» اثر محمد حجازی (مطیعالدوله)، یکی از نخستین رمانهای اجتماعی و واقعگرایانهٔ ادبیات مدرن ایران است که در سال ۱۳۱۱ شمسی منتشر شد. این رمان، با نثری گزارشگونه و ساختاری کلاسیک، داستانی از سقوط اخلاقی، فریب عشق، و فساد سیاسی را در بستر جامعهٔ ایران پس از مشروطه روایت میکند.
🧠 خلاصه داستان
راوی داستان، شیخ حسین، طلبهای روستازاده است که برای تحصیل به تهران آمده. او درگیر عشقی پرشور و ویرانگر با زنی به نام زیبا میشود—زنی زیبا، باهوش، هوسران و جاهطلب که بهتدریج شیخ را از مسیر اعتقادی و اخلاقیاش منحرف میکند.
در مسیر دلباختگی، شیخ حسین:
- لباس روحانیت را کنار میگذارد
- وارد مناسبات اداری و سیاسی فاسد میشود
- به افترا، رشوه، اختلاس و حتی فریبکاری رسانهای تن میدهد
- باعث خودکشی دختری بیگناه میشود
- نامزد عفیفش را به فساد میکشاند
در نهایت، شیخ حسین در زندان، روایت سقوط خود را برای وکیل مدافعش بازگو میکند—روایتی از عشق، قدرت، شهوت و تباهی.
✨ ویژگیهای برجستهٔ رمان
- نقد اجتماعی و سیاسی: فساد اداری، سقوط اخلاقی، و تباهی آرمانهای مشروطه
- شخصیتپردازی قوی: زیبا بهعنوان زنی پیچیده، شبیه به «نانا» در آثار امیل زولا
- نثر گزارشگونه: روایت از زبان شیخ حسین، با تمرکز بر وقایع و نه توصیفهای ادبی
- بازتاب روح زمانه: نمایانگر ذهنیت طبقهٔ حاکم پس از کودتای ۱۲۹۹ و نگاه انتقادی به دستاوردهای مشروطه
📚 جایگاه در ادبیات ایران
رمان «زیبا» از منظر جامعهشناسی ادبی، نمایندهٔ گفتمان محافظهکارانهایست که به نقد عصر مشروطه و آرمانگرایی آن میپردازد. پژوهشگران مانند اصغر افشاری و امیر عزیزی، این اثر را نمونهای از بازتاب ساختار ذهنی قدرت حاکم در آن دوره دانستهاند.
«زیبا»، فقط یک داستان عاشقانه نیست؛ آیینهایست از جامعهای که در آن، عشق ابزار قدرت است و سقوط، نتیجهٔ تسلیم به وسوسهها. 🖤📖
————————————————————————-
🔗 لینکهای مفید کاریابی در اروپا
برای دیدن وبسایت، تلگرام و اینستاگرام کاریابی در اروپا ، روی دکمهها کلیک کنید:
————————————————————————-