خدایان تشنه اند

14.50

عنوان: خدایان تشنه اند

نویسنده: آناتول فرانتس

مترجم: کاظم عمادی

ناشر: امیرکبیر

موضوع: داستان های فرانسه

رده سنی: بزرگسال

تعداد صفحات: 247

 

تعداد:
مقایسه

توضیحات

کتاب خدایان تشنه‌اند به خوبی توانسته تحولات تاریخی و پرآشوب آن روزهای شهر پاریس را شرح دهد و به جنون کشیده شدن جوانی نقاش را به تصویر بکشد که دیگر تنها به وحشت و خون تشنه است.

آناتول فرانس برنده جایزه نوبل ادبیات 1921، ماجرای کتاب خدایان تشنه‌اند را در یک بستر تاریخی به تصویر می‌کشد؛ زمانی که انقلاب کبیر فرانسه در حال وقوع است و مردی نقاش با پیوستن به نیروهای انقلابی به یک ژاکوبن متعصب تبدیل می‌شود و به نام عدالت خواهی بسیاری از مردم را به تیغ گیوتین می‌سپارد.

درباره کتاب خدایان تشنه‌اند:

آناتول فرانس نویسنده مشهور فرانسوی در سال 1912 کتاب خدایان تشنه‌اند (The Gods Are Athirst) را نوشت. رمانی که داستان زندگی نقاشی پاریسی به نام اواریست گاملن را روایت می‌کند که در بحبوحه انقلاب کبیر فرانسه یعنی آغاز دهه 90 قرن هجدهم به نیروهای انقلابی موسوم به ژاکوبن‌ها می‌پیوندد.

اواریست گاملن که همواره به عدالت خواهی و برابری اعتقاد داشته و می‌خواسته آن را در جامعه خود پیاده کند، با پیروی از افکار «ماکسیمیلین روبسپیر و ژان پل مارا» از رهبران تندرو و سرشناس انقلاب فرانسه و پس از آن عضو شدن در هیئت منصفه دادگاه انقلاب، به یک قاضی خونخوار تبدیل می‌شود و صدها نفر از جمله افراد بی‌گناه و حتی نزدیک‌ترین دوستان و اعضای خانواده‌اش را رهسپار مرگ می‌کند. حتی تا جایی پیش می‌رود که از تیغ گیوتین برای انتقام جویی‌های شخصی نیز استفاده می‌کند.

 

خدایان تشنه اند

 

کتاب خدایان تشنه‌اند برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به ادبیات فرانسه و تاریخ این کشور علاقه‌مند هستید، کتاب خدایان تشنه‌اند به شما پیشنهاد می‌شود.

آناتول فرانس را بیشتر بشناسیم:

او شاعر، منتقد و روزنامه‌نگاری فرانسوی بود که کار خود را از سال 1869 آغاز کرد و با نوشتن رمان «جنایت سیلوستر بونارد» در سال 1881 به شهرت رسید و بابت نگارش این کتاب از آکادمی فرانسه جایزه گرفت. آناتول فرانس (Anatole France) سه سال پیش از مرگش در سال 1921 توانست برنده جایزه نوبل ادبیات شود؛ همچنین در سال 1896 نیز به عضویت آکادمی فرانسه درآمد.

فرانس در سال 1922 تمامی آثارش در فهرست کتاب‌های ممنوعه کلیسای کاتولیک روم قرار گرفت اما سرانجام این محدودیت در سال 1966 لغو شد.

برخی از مهم‌ترین آثار آناتول فرانس عبارتند از:

– سپاه واروس (مجموعه شعر – 1867)
– اشعار طلایی (مجموعه شعر – 1873)
– ازدواج کرنتین (مجموعه شعر – 1876)
– زندگی نامه ژاندارک (دو جلدی – 1908)
– باغ اپیکور (کتاب نقد ادبی و اجتماعی – 1895)
– عصیان فرشتگان (داستان و رمان – 1914)
– بالتازار (داستان و رمان – 1889)
– جزیره پنگوئن‌ها (داستان و رمان – 1908)

در بخشی از کتاب خدایان تشنه‌اند می‌شنویم:

اواریست گاملن برای دومین بار در دادگاه انقلابی در مسند قضاوت نشست. پیش از افتتاح جلسه با همکاران خود درباره اخبار واصله صبح به گفت‌وگو پرداخت. اخبار مشکوک و مجعول زیاد بود اما آنچه که درخور ضبط بود، وحشت آور بود. ارتش‌های متحدین در تمامی جاده‌ها تسلط یافته و باهم پیشرفت می‌کنند. وانده پیروز شده، لیون سر به شورش برداشته، تولوز به انگلیسی‌ها تسلیم گردیده و در آنجا چهارده هزار سرباز پیاده کرده‌اند.

این قضات که مطمئن بودند، چنانچه میهن از دست برود، خود نیز از دست خواهد رفت امنیت عامه را کار شخصی خود قرار داده بودند و مصالح ملت را که با مصالح خودشان آمیخته بود، احساسات، عواطف و اعمال آن‌ها را رهبری می‌کرد.

گاملن از کرسی خود نامه‌ای از تروبر منشی کمیته دفاع دریافت کرد. وی در آن نامه انتصاب او را به کمیسری باروت خبر می‌داد. «تو باید تمامی سرداب‌های محله را تفتیش کنی تا موارد لازم برای ساخت باروت را به دست آوری. دشمن شاید فردا جلوی پاریس برسد. باید خاک میهن برای ما صاعقه‌ای فراهم کند تا به سمت مهاجمین پرتاب کنیم. من دستور کنوانسیون را راجع به باروت برای تو ارسال می‌دارم. سلامتی و برادری.»

درباره ی کتاب خدایان تشنه اند اثر آناتول فرانس

خدایان تشنه‌اند اثری برجسته از نویسنده فرانسوی، آناتول فرانس است، کسی که او را پادشاه نثر فرانسه لقب داده‌اند. آناتول فرانس در سال ۱۸۴۴ به دنیا آمد و پسر کتاب فروشی به نام «فرانسوا» بود که نام مستعار «فرانس» را از او گرفته‌ است. در کتاب خدایان تشنه‌اند حکایت زندگی و فعالیت اجتماعی و انقلابی نقاشی را شاهد هستیم که در عین داشتن روحی طاغی، نظریاتی تعصب‌آمیز نیز نسبت به انقلاب دارد.

نویسنده زندگی پر تلاطم این نقاش را در کوران وقایع انقلاب کبیر فرانسه دنبال می‌کند و تصویر روشی از زندگی خصوصی او تا عضویتش در دادگاه انقلاب و مسائل روزمره دوره خفقان و ارعاب، پیش چشم خواننده می‌گذارد.

آناتول تیبو که در ادبیات نام فرانس را برای خود انتخاب کرد در سال ۱۸۴۴ در پاریس به دنیا آمد. پدرش کتاب‌فروش بود و شیفتگی به آثار بزرگ ادبی را از همان دوران کودکی در فرزند خود برانگیخت. در دبیرستان شاهکارهای یونان و روم باستان آشنا شد و از ابتدای جوانی عقایدی بشردوستانه داشت.

مدتی بعد برای گذران زندگی از پدر جدا شد و به کار در کتاب‌فروشی‌های پاریس پرداخت و با بزرگان آن زمان آشنایی به هم زد. سال‌های برای روزنامه نقد ادبی می‌نوشت و با انتقاد شدید از گنگ بودن اشعار سمبولیست‌ها و بی‌پردگی وصف‌های ناتورالیست‌ها ذوق کلاسیک خود را نشان داد. فرانس همچنین از مسائل سیاسی دوری می‌جست و از این رو به هنرمند وارسته شهرت یافت.

پس از یک سری اتفاقات از همسر خود نیز جدا شد. کار در کتابخانه و نقد ادبی را کنار گذاشت و با چرخش شگفت‌انگیز سیاسی، به یاران امیل زولا پیوست. با نگارش‌های خود به بررسی زندگی روزانه مردم فرانسه پرداخت و پس از جنگ جهانی اول به صف مبارزان چپ پیوست و توانست در سال ۱۹۲۱ جایزه نوبل را از آن خود کند. سرانجام در سال ۱۹۲۴ در اوج افتخار چشم از جهان فروبست.

در قسمتی از متن پشت جلد کتاب آمده است:

راهبه‌های بتکده آزتک (مکزیک) به پادشاه خود مونته‌زوما گفته بودند: خدایان تشنه‌اند.
کامی دمولن روزنامه‌نگار دوره انقلاب کبیر فرانسه، در انتقادی که علیه کشتارهای بی‌رحمانه دادگاه‌ها نوشته بود، همین جمله راهبه‌ها را به کار برده بود.

کتاب خدایان تشنه‌اند

شاید بد نباشد قبل از خواندن کتاب به پیشینه نویسنده در رابطه با پدیده انقلاب توجه شود. آناتول فرانس مدام به انقلاب می‌اندیشید. پدرش از نگهبانان شارل دهم بود که با وقوع انقلاب ۱۸۳۰ از ارتش رانده شد. خود او نیز در انقلاب ۱۸۴۸ چهارساله بود، در تمام دوران کودکی و نوجوانی ناگزیر تاثیر فرازونشیب سیاسی کشور را در زندگی فردی و اجتماعی دیده بود.

پیش از سی سالگی نیز کشتار خونین کمون ۱۸۷۱ را شاهد بود. همچنین پدرش در کار فروش کتاب‌های مربوط به انقلاب کبیر شهرت داشت. بنابراین به طور کلی اغراق نیست اگر او را از خبرگان مسائل انقلاب کبیر بدانیم.

ماجرای رمان خدایان تشنه‌اند در بستری خاص و پر التهاب پس از انقلاب کبیر فرانسه می‌گذرد، شخصیت اصلی کتاب، اواریست گاملن، جوانی ساده و نقاش است که در عین داشتن روحی طاغی، نظریاتی تعصب‌آمیز نسبت به انقلاب دارد.

اواریست گاملن، جوانی‌ست با روحی پاک و عدالت‌خواه و هنردوست با آرمان‌هایی انقلابی و پاک. جوانی که به‌شدت تحت‌تأثیر افکار ژان پل مارا (یکی از رهبران تندرو انقلاب کبیر فرانسه) و ماکسیمیلین روبسپیر (از سرشناس‌ترین رهبران انقلاب فرانسه که پس از انقلاب دوره‌ی وحشت به راه انداخت و سرانجام خود به تیغ گیوتین اعدام شد) قرار داشت؛

اواریست طی اتفاقاتی عضو هییٔت منصفه دادگاه انقلاب می‌شود، شور انقلابی و تعصباتی که نسبت به انقلاب دارد به مرور از او موجودی خونخوار و سفاک و بی‌رحم می‌سازد، موجودی که وقتی در مقام انصاف و عدالت قرار می‌گیرد، حاضر به ریختن خون‌های زیادی می‌شود؛ تا جایی که گیوتین تبدیل به شیئی مقدس برای او می‌شود و رفته‌رفته تصوری دینی و عرفانی از مجازات پیدا می‌کند!

خدایان تشنه‌اند، روایت پاکسازی‌ها و کشتار و اعدام‌های پس از انقلاب فرانسه‌ست، روایتی از این واقعیت که انقلاب در نهایت فرزندان خودش را می‌بلعد! روایتی از انقلابیونی که پس از رسیدن به قدرت خوی حیوانی به خود می‌گیرند و به‌نام آزادی و عدالت دست به هر جنایتی می‌زنند، روایتی از اینکه تعصبات مرامی و کورکورانه نسبت به یک ایدئولوژی، چطور می‌توانند از یک جوان ساده و میهن‌پرست و عدالت‌خواه، یک جلاد بسازند!

آناتول فرانس در کتاب خدایان تشنه‌اند در قامت مردی رند و خوش‌مشرب و فیلسوف‌مآب به نام موریس بروتو ظاهر می‌شود که تمام خصوصیات قهرمانان کتاب‌های او از قبیل رندی و لاابالی‌گری و بی‌قیدی و و تمسخر و طعنه به اصول و مبادی معتقدات بشری و همچنین ترحم و شفقت نسبت به بدبختی‌ها و آلام انسانی را دارد.

در واقع شخصیت بروتو نمود تفکرات خود نویسنده در کتاب است و بخش‌های مربوط به بروتو جزو بهترین بخش‌های کتاب.

به طور کلی نیز درونمایه اصلی کتاب، تعصبات مرامی است. قهرمان کتاب می‌خواهد نشان دهد آن‌جا که آدمی خیال می‌کند حقیقت را در دست دارد، موجودی خوانخوار و خشن می‌شود.

مترجم کتاب، که ترجمه خوبی از کتاب ارائه داده است، در مقدمه خود درباره کتاب می‌نویسد: «خدایان تشنه‌اند نه سندی درباره حوادث روزمره انقلاب کبیر فرانسه، بلکه اثر گرانمایه‌ای است سرشار از پند که آن را ماندگار کرده است: درونمایه‌هایی چون روند ازلی حیات، گردش جاودانی زندگی، فرازونشیب تاریخ که آدمی‌زادگان را بازیچه دست تقدیر می‌گرداند و زندگی را به خواب و خیال مبدل می‌سازد.»

جملاتی از کتاب خدایان تشنه‌اند

پیداست که در امور دنیوی انقلابی ولی در امور اخروی محافظه‌کار و حتی مرتجع هستید. یک نکته به‌نظر من سخت عجیب جلوه می‌کند: فرانسوی‌ها که شاهِ فانی را تحمل نمی‌کنند، اصرار دارند که یک شاه سرمدی را که بسیار ستمکارتر و سنگدل‌تر از اوست نگه دارند.

چون زندان باستیل و حتی دخمه‌های سوزان در برابر دوزخ چه اهمیتی دارد؟ انسان خدایان خود را از روی تصویر حکمرانان خودکامه خود گرته‌برداری می‌کند. شما که اصل را دور انداخته‌اید، رونوشت را نگه می‌دارید!

من خود شیفته خرد هستم، ولی تعصبی به آن ندارم. عقل راهنمای ما و چراغ راه ماست، ولی اگر از عقل خدایی بسازید، کورتان می‌کند و شما را به‌راه خطا و جنایت می‌کشاند.

الهیون و حکمایی که خدا را آفریدگار طبیعت و معمار جهان قلمداد می‌کنند، او را به چشم ما نامعقول و سنگدل جلوه‌گر می‌سازند. چون از خدایان می‌ترسند، آنان را مهربان می‌خوانند. ولی ناگزیرند اعتراف کنند که خدایان به‌شیوه ظالمانه‌ای عمل می‌کنند.

شرارتی به آن‌ها نسبت می‌دهند که در نزد انسان هم کم‌تر دیده می‌شود و، بدین‌ترتیب، کاری می‌کنند که بشر آنان را بپرستد، چرا که اگر نسل تیره‌روز ما از خدایان دادگر و نیکخواه هراسی نداشته باشد، دیگر آن‌ها را نخواهد پرستید و در برابر احسان آن‌ها سپاس بی‌ثمری ابراز نخواهد داشت. اگر برزخ و دوزخ را هم از خدایان بگیرند، خدایان دیگر بندگان بینوایی بیش نیستند.

بزرگ‌ترین حوادث، پس از نفوذ در روان مردم، به مقیاس روح‌شان کوچک می‌شد و همانند آنان مبتذل می‌گشت.

همه اعمال جوانمردانه و هر فداکاری و گذشتی ملهم از خودخواهی است. خودخواهی اسبابی فراهم می‌آورد که آدمی خود را در وجود همه تیره‌روزان بازشناسد و در تیره‌روزی دیگران به تیره‌روزی خود بیندیشد و دل بسوزاند.

خودخواهی انسان را برمی‌انگیزد تا به کسی که طبیعت و سرنوشتی همچون خود او دارد، یاری رساند، به طوری که هنگام یاری به همنوع خود، می‌پندارد به خود یاری می‌رساند.

چه بی‌گناه، چه مسئول همه گرفتاری‌ها و جنایت‌های جمهوری، خودپسند و بی‌باک، بلندپرواز و در عین‌حال میانه‌رو و تندرو، زبون در سرکوب و گذشت، شیفته اعلان جنگ و ناتوان در اداره آن، هرچه بودند اکنون همه به همان شیوه‌ای خود، مردم را محاکمه می‌کردند به دادگاه کشانده می‌شدند.

حال آن‌که همه از جوانان نامدار انقلاب بودند و سرتاسر جاذبه و فخر آن شمرده می‌شدند.

این بازپرسی که هم‌اکنون با رندی از آنان بازجویی خواهد کرد، این دادستان زردنبویی که آن‌جا، در برابر میز کوچک خود، نشسته است و وسیله مرگ و بی‌آبرویی آنان را تدارک می‌بیند، این اعضای هیئت منصفه که هم‌اکنون دهان متهمین را خواهند بست و اجازه دفاع به ایشان نخواهند داد، حتی این تماشاگرانی که باران دشنام و ناسزا را بر سر آنان فرومی‌بارند، یعنی بازجو و هیئت منصفه و تماشاگران، تا همین چندی پیش در تمجید از فصاحت‌شان کف زده، هنرشان را ستوده و پاکدامنی آنان را ستایش کرده بودند. ولی حالا دیگر یادشان از همه این‌ها پاک شده بود.

از دوره هومر تاکنون، جنون غریبی شاعران را مبتلا کرده که سرداران را بستایند. جنگ که هنر نیست. دو سرداری که با هم درگیر نبرد می‌شوند، اگرچه هر دو ابلهند، ولی به‌هرحال یکی از آن دو باید پیروز شود.

منتظر روزی باشید که یکی از همین قداره‌بندها که اکنون به عرش اعلا می‌رسانید همه شما را چون لقمه‌ای ببلعد! در آن روز، این سردار واقعا خدا می‌شود، چرا که خدایان را از روی اشتها می‌شناسند!

کتاب های مرتبط

1- معرفی کتاب خدایان تشنه اند در یوتیوب

2- معرفی کتاب خدایان تشنه اند در آپارات

اطلاعات بیشتر

نویسنده

آناتول فرانتس

مترجم

نقد و بررسی‌ها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

Show only reviews in فارسی (0)

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “خدایان تشنه اند”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.