نامه های نیچه

14.80

عنوان: نامه های نیچه

نویسنده: فردریش ویلهلم نیچه

مترجم: محمدرضا مدیر رنجبر

ناشر: نیک فرجام

موضوع: فردریش ویلهلم نیچه

رده سنی: بزرگسال

تعداد صفحات: 216

 

تعداد:
مقایسه

توضیحات

کتاب نامه‌های نیچه شامل گزینشی از مکاتبات خصوصی فریدریش نیچه است که مجموعه‌ای پنج جلدی، بین سال‌های ۱۹۰۹ ـ ۱۹۰۰ در آلمان منتشر شده است.

امروزه در سراسر جهان، نامه‌های خصوصی به عنوان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تکمیلی برای نشان دادن تصویر ادبی یک شخص هستند که رفتار صمیمانه‌ی آنها و جنبه‌ی خودمانی‌ذهن و شخصیت نویسنده را آشکار می‌سازند.

ارزش ویژه و فوق‌العاده مکاتبات خصوصی نیچه، این است که ما در اینجا نویسنده‌ای با متناقض‌ترین جنبه‌ها را داریم، پیامبری برخوردار از وحی و الهامی تقریبا مافوق انسانی، زاهدی سکنی گزیده در بیابانی از توده‌های یخ که می‌توان گفت به دره‌ای مسکونی نزول کرده، به دشتی‌آشنا، جایی که او یک شکل انسانی و یک زبان انسانی به خود گرفته، جایی که او یک قلب انسانی و یک همدردی انسانی را به نمایش می‌گذارد. کسی که هنوز در تردید است که در پس عیب‌جویی‌های تند نیچه از دوران خود، به یک عشق سوزان نسبت به بشریت و اشتیاق به پیش بردن آن تا سرنوشتی با شکوه‌تر و باورمند بوده است؛

معرفی کتاب نامه های نیچه اثر فردریش نیچه

کتاب نامه های نیچه، اثری نوشته ی فردریش نیچه است که نخستین بار در سال 1921 به چاپ رسید. این مجموعه که دربردارنده ی بیش از دویست نامه از نیچه است، مکاتباتی ارزشمند درباره ی موضوعات مهم برای این فیلسوف—از جمله فلسفه، تاریخ، اخلاقیات، موسیقی و ادبیات—را ارائه می کند.

در این کتاب همچنین، نامه هایی درباره ی زندگی شخصی نیچه وجود دارد که نشان دهنده ی فراز و نشیب های مختلف زندگی او هستند.

در میان اسامی دریافت کنندگان این نامه ها، نام هایی همچون ریچارد واگنر، اروین رود، لو سالوم، مادر نیچه و خواهرش، الیزابت، به چشم می خورند. علاوه بر این ها، رو به وخامت رفتن سلامت روانی نیچه نیز در نامه ای بسیار تکان دهنده از فرانز اوربک آورده شده است.

نامه های نیچه

قسمت هایی از کتاب نامه های نیچه

تا حال حاضر روحیه ی من به خاطر دردهای مداومی که بیماری مزمنم باعث آن شده، افسرده نشده است؛ گاهی حتی بیشتر احساس خوشحالی می کنم و حتی خوشحال تر از زندگی پیشین خود هستم؛ من این اثر بهبودی و استحکام را مدیون چه چیزی هستم؟ مطمئنا نه به همنوعان و دوستانم، چرا که به غیر از چند استثنا، همه ی آن ها در طول این چند سال اخیر خود را صدمه دیده از جانب من نشان داده اند، و از گفتن آن ابایی نداشتند.

شما نسخه ی خطی آخر من را به طور کامل بخوانید دوست عزیز، و از خودتان بپرسید آیا اثری از رنج یا افسردگی در آن دیده می شود یا نه. باور نمی کنم چیزی باشد، و این باور نشانی بر این است که باید قدرتی پنهان در این دیدگاه ها وجود داشته باشد، و مدرکی بر ناتوانی و رخوت که دشمنانم به دنبال آن هستند، وجود ندارد.

این کتاب دربردارنده مجموعه ای از نامه های خصوصی فردریش نیچه به ترجمه دکتر مجید هوشنگی است که توسط انتشارات جامی،مصدق به چاپ رسیده است.

اثر حاضر را می توان دریچه ای به سوی ویژگی های شخصیتی، روحیات و زندگی صمیمانه و غیر رسمی نیچه دانست و به عنوان منبعی به شمار آورد که ابهامات پیرامون وضعیت و مسئولیت ذهنی نیچه در سال های پایانی عمرش و مسئولیت مشهور او در جنگ جهانی را برطرف می سازد.

درباره فریدریش نیچه نویسنده نامه‌های نیچه

«فریدریش ویلهِلم نیچه فیلسوف»، شاعر، منتقد فرهنگی، آهنگساز و فیلولوژیست کلاسیک بزرگ آلمانی بود که آثارش تأثیری عمیق بر فلسفه غرب و تاریخ اندیشه‌ی مدرن بر جای گذاشته‌است.

او در 15 اکتبر 1844 در شهر کوچک روکن واقع در لایپزیک پروس به دنیا آمد. نیچه در دوران کودکی پدرش را که کشیش بود از دست داد. در نتیجه او در محیطی زنانه با مادر و خواهرش الیزابت بزرگ شد.

می‌گویند یکی از دلایل مشکلات بعدی نیچه با زنان نیز همین نکته بود، چراکه او شناختی قابل‌توجه از رفتار زنان داشت و این نکته سبب ترس زن‌ها از نیچه می‌شد.

از نیچه به عنوان یکی از سه متفکری که تاریخ اندیشه مدرن را متحول کرده‌اند، یاد می‌شود و بسیاری از نظریه پردازان پست‌مدرن او را متفکر کلیدی و مؤثر در اندیشه‌های خود معرفی می‌کنند.

نیچه ازجمله اولین کسانی بود که در قرن نوزدهم به نقد مدرنیته پرداخت. مدرنیته در قرن نوزدهم مورد دفاع بسیاری از متفکران بود. اگرچه اندیشه نیچه وجهی مدرن دارد اما خود او متوجه شده بود که مدرنیته دچار یک سری تضادهای درونی است و به همین دلیل دست‌به‌نقد مدرنیته زد. برخی او را «مدرن ضدمدرن» نامیده‌اند.

نیچه در سال 1885 در اثر معروف خود به نام چنین گفت زرتشت، شخصیتی به نام زرتشت به وجود می‌آورد که سخنگوی ایده‌های خود نیچه بر ضد اخلاق ارباب-برده است که به نظر نیچه سیستم اخلاقی است که در آیین‌های یهودیت ٫ مسیحیت و سایر ادیان استفاده می‌شود.

نیچه می‌گویید که زرتشت اولین اخلاق‌گرا است و خود آن را خلق کرده و اشکارش کرده‌است. و می‌گویید که تنها در تعلیمات وی است که راستی بالاترین خصوصیت است.

شاکلهٔ اصلی نوشته‌های نیچه از جدل فلسفی، شاعری، نقد فرهنگی وقصه تشکیل شده و در کنار آن به‌طور گسترده‌ای نیز به هنر،لغت‌شناسی، تاریخ، دین و دانش پرداخته شده‌است. نوشته‌های او در عین آنکه سرشار از جملات قصار و گوشه کنایه است، شامل مباحث بسیار دیگری همچون اخلاق، زیبایی‌شناسی، تراژدی،معرفت‌شناسی، خداناباوری و خودآگاهی نیز می‌گردد.

بنیان‌های اصلیِ فلسفهٔ او عبارتند از نقدهایی تند علیه حقیقت مطلق در دفاع از منظرگرایی، انگارهٔ «آپولونی و دیونیسی»، نقدهایی تبارشناسانه بر دین و اخلاق مسیحی و نظریه او در این رابطه تحت عنوان «اخلاق ارباب-برده‌ای»، تصدیق زیبایی‌شناسانهٔ هستی و وجود در واکنش به پدیدهٔ «مرگ خدا» و بحران عمیق هیچ‌انگاری، و تعریفسوژه بشری به عنوان تجلی‌گاه اراده‌های متنازع و در-کشاکش که در مجموع با عنوان «اراده قدرت» شناخته می‌شود.

نیچه در آثار بعدی‌اش مفاهیم تأثیرگذاری همچون «اَبَر-مرد» و «بازگشت جاودان» را مطرح کرد و به‌طور فزاینده‌ای با قدرت‌های خلّاقهٔ فرد به عنوان نیرویی برای غلبه بر پیش‌فرض‌های اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی و نیل به ارزش‌های نو و سلامتِ زیبایی‌شناسانه درگیر شد و به غور و تفحّص در بابِ آن‌ها پرداخت.

خلاصه‌ای از کتاب نامه‌های نیچه

این مجموعه که دربردارنده ی بیش از دویست نامه از نیچه است، مکاتباتی ارزشمند درباره ی موضوعات مهم برای این فیلسوف—از جمله فلسفه، تاریخ، اخلاقیات، موسیقی و ادبیات—را ارائه می کند. در این کتاب همچنین، نامه هایی درباره ی زندگی شخصی نیچه وجود دارد که نشان دهنده ی فراز و نشیب های مختلف زندگی او هستند.

در میان اسامی دریافت کنندگان این نامه ها، نام هایی همچون ریچارد واگنر، اروین رود، لو سالوم، مادر نیچه و خواهرش، الیزابت، به چشم می خورند. علاوه بر این ها، رو به وخامت رفتن سلامت روانی نیچه نیز در نامه ای بسیار تکان دهنده از فرانز اوربک آورده شده است.
کمتر

جملاتی از متن کتاب نامه‌های نیچه

1- تا حال حاضر روحیه ی من به خاطر دردهای مداومی که بیماری مزمنم باعث آن شده، افسرده نشده است؛ گاهی حتی بیشتر احساس خوشحالی می کنم و حتی خوشحال تر از زندگی پیشین خود هستم؛ من این اثر بهبودی و استحکام را مدیون چه چیزی هستم؟

مطمئنا نه به همنوعان و دوستانم، چرا که به غیر از چند استثنا، همه ی آنها در طول این چند سال اخیر خود را صدمه دیده از جانب من نشان داده اند، و از گفتن آن ابایی نداشتند.

شما نسخه خطی آخر من را به طور کامل بخوانید دوست عزیز، و از خودتان بپرسید آیا اثری از رنج یا افسردگی در آن دیده می شود یا نه. باور نمی کنم چیزی باشد، و این باور نشانی بر این است که باید قدرتی پنهان در این دیدگاه ها وجود داشته باشد، و مدرکی بر ناتوانی و رخوت که دشمنانم به دنبال آن هستند، وجود ندارد.

نامه‌های نیچه با ترجمه مجید هوشنگی از انتشارات جامی، گزینشی از مکاتبات خصوصی فردریش نیچه است که در قالب مجموعه‌ای پنج جلدی، بین سال‌های ۱۹۰۹-۱۹۰۰، در آلمان منتشر شده است. امروزه در سراسر جهان، نامه‌‌های خصوصی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تکمیلی برای نشان دادن تصویر ادبی یک شخص است که رفتار صمیمانه‌ی او و جنبه‌ی خودمانی ذهن و شخصیت نویسنده را آشکار می‌کند.

ارزش ویژه و فوق‌العاده‌ی مکاتبات خصوصی نیچه، این است که ما در اینجا نویسنده‌ای داریم با متناقض‌ترین جنبه‌ها، پیامبری برخوردار از وحی و الهامی تقریباً مافوق انسانی، زاهدی سکنی گزیده در بیابانی از توده‌های یخ که می‌توان گفت به دره‌ای مسکونی نزول کرده، به دشتی آشنا، جایی که او یک شکل انسانی و یک زبان انسانی به خود گرفته، جایی که او یک قلب انسانی و یک همدردی انسانی را به نمایش می‌گذارد.

کسی که هنوز در تردید است که در پس عیب‌جویی‌های تند نیچه از دوران خود، به یک عشق سوزان نسبت به بشریت و اشتیاق به پیش بردن آن تا سرنوشتی با شکوه‌تر و باورمند بوده است؛ کسی که هنوز با چشم حقارت به متفکری نگاه می‌کند که اندیشه‌های او با گرمی و نابهنگام همچون سنگ‌ها و گدازه‌های آتش از آتشفشانی فعال بیرون انداخته شده است؛

تمام شک‌گرایان و جملگیِ دشمنان نیچه، علاقه‌مند خواهند شد تا در نامه‌های او، نیچه‌ای دیگرگونه ببینند، نیچه‌ای که یک دوست خوب، پسری فداکار، برادری مهربان و یک دشمن بخشنده که تاریخ ادبی جهان با تمام دعوی‌ها و حسدهایش، برای زمان‌های دراز، انس خوبی در مواجهه با همچون اویی نداشته است.

دوستان نیچه -لوترن پاستور کولروس دوستان فراوانی از سرزمین‌ها و در میان همه‌ی نژادها- خوشحال خواهند شد که قهرمان خود را در نور آرزوها و تصورات خود ببینند درحالی‌که دشمنان نیچه، محدود به اقرار آنچه در زندگی فیلسوف اسپینوزا اقرار کرده است می‌شوند: «او مردی بوده است نه طرفدار ارتودوکسی محض و نه ملحد، اما او در پیش برد زندگی خود، خردمند و خوب بود.»

قسمتی از کتاب نامه‌های نیچه:

نیچه به بارون کارل فون گرسدورف
پایان ژانویه‌ی ۱۸۶۷، لایپزیک.
دوست عزیز من،

در اوایل ماه ژانویه در ناومبورگ من نیز در کنار بستر مرگ یکی از اقوام نزدیک ایستاده بودم. در کنار مادر و خواهرم، این بانوی عزیز بسیار مورد مهر و احترام من بود. او همیشه علاقه‌ی زیادی به شغل من نشان می‌داد و با او به نظرم می‌رسد تکه‌ی کاملی از گذشته‌ام و به‌خصوص کودکی‌ام را گم کرده‌ام.

بااین‌حال، دوست عزیز بی‌نوا و پریشانم، وقتی نامه‌ی شما را دریافت کردم، با اندوهی عمیق‌تر منقلب شدم. تفاوت این دو مرگ بسیار عظیم به نظر می‌رسد. آنجا در ناومبورگ، زندگی آن بانو که لبریز از اعمال خوب بود سرانجام به پایان رسید و علیرغم شرایط نامناسبی که داشت، حداقل سنین پیری را درک کرد.

ما همگی احساس می‌کردیم که نیروی ذهن و بدن او تمام شده بود و بخاطر اینکه عاشقش بودیم، احساس می‌کردیم مرگ او را زود در آغوش گرفته است.

اما چه چیزهایی که با مرگ برادر شما از دست دادیم و من برای آن‌ها احترام و ارزش قائل بودم!
ما یکی از گوهرهای شریف و نجیب رومی را از دست دادیم که رم می‌توانست در اوج خود برای داشتن چنین کسی به خود ببالد. کسی که شما به عنوان برادرش، بیشتر می‌توانید به آن ببالید.

چرا زمانه‌ی رنجور و بیچاره‌ی ما، چنین شخصیت‌های قهرمانی را به‌ندرت خلق می‌کند؟ اما شما می‌دانید که گذشتگان در مورد این موضوع چه اعتقادی داشتند: آنان که خدایان دوستشان دارند، در جوانی می‌میرند.

چقدر عجیب که چنین قدرتی ممکن بود به دست آید! به عنوان الگویی از اعتمادبه‌نفس و تلاش‌های باشکوه، به عنوان نمونه‌ای از یک شخصیت مصمم، راستین با خود و بی‌علاقه به جهان و نظرات آن، چه قدرت و راحتی می‌توانست برای هزاران گرفتاری در گرداب رام‌نشده‌ی زندگی به دست آید؟

من به‌خوبی می‌دانم که این امتیاز برای شما معنای عمیق‌تری دارد، زیرا همان‌طور که اغلب در گذشته به من می‌گفتید، او ایده‌آلی که شما آرزویش را داشتید برایتان می‌ساخت، ستاره‌ی ثابت راهنمای شما در میان تمام بزرگراه‌‌ها و کوچه پس کوچه‌های پر پیچ‌وخم زندگی. مرگ او بی‌شک بزرگ‌ترین ضربه‌ای بوده است که تابه‌حال خورده‌اید!

اکنون، ای دوست عزیز قدیمی، آن‌طور که از لحن مویه‌های شما پی بردم در میان تجربیات تلخ خود فهمیده‌اید که چرا شوپنهاور ما، رنج و مصیبت را به عنوان بهترین مسیر برای انکار خواست و اراده برای یک سرنوشت باشکوه، ناگزیر و ضروری دانسته است. شما همچنین درد را تجربه کرده‌اید؛ نیرویی مخرب، از درون آرام‌بخش و نیروبخش.

کتاب های مرتبط

1- معرفی کتاب نامه‌های نیچه در یوتیوب

2- معرفی کتاب نامه‌های نیچه در آپارات

اطلاعات بیشتر

نویسنده

فردریش نیچه

مترجم

نقد و بررسی‌ها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

Show only reviews in فارسی (0)

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “نامه های نیچه”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.