انسان و سمبول هایش

درباره‌ی کتاب انسان و سمبول هایش:

کتاب انسان و سمبول‌هایش (Man and his symbols) آخرین اثر کارل گوستاو یونگ (Carl Gustav Jung) قبل از مرگش است. او به خاطر برآورده کردن یکی از رویاهای دیرینه‌اش بود که دست به نگارش این کتاب زد.

این روانشناس و روانکاو درخشان در خواب دید که به جای تنها قشری خاص، طیفی عظیم از مردم، کتاب‌های او را درک کرده‌اند و به همین دلیل، این کتاب را برای مخاطبین عام به نگارش درآورد.

یونگ در این کتاب به شکلی جامع به بررسی جهان ناخودآگاه می‌پردازد؛ جهانی که زبانش به باور او، نمادهایی هستند که خود را دائما در رویاها نشان می‌دهند. این اثر شامل پنج فصل است که فصل اول آن توسط یونگ و فصل‌های بعدی به کوشش ماری لویزفون فرانتس، جوزف ال. هندرسن، آنیه لایافه، و یولانده یاکوبی تهیه و تنظیم شده است.

یونگ به این باور رسیده بود که رویاها می‌توانند اطلاعاتی مفیدی را از سطوح ناخودآگاه ذهن دریافت کنند و در اختیار ما قرار بدهند، او حس کرد که برخورداری از درک بالاتر و بهتر از خویشتن، به داشتن زندگی بهتر و لذت‌بخش‌تر کمک می‌کند.

به همین دلایل، افرادی که این کتاب صوتی را می‌شنوند، علاوه بر آموختن معنا و مفهوم نمادها در سراسر تاریخ، فرصت کسب درکی بهتر از خود را خواهند داشت.

زیگموند فروید اولین انسانی بود که تلاش کرد به طوری تجربی زمینه‌ی ناخودآگاه را مورد بررسی قرار دهد. دیدگاه او این بود که خوابیدن امری اتفاقی نیست و با افکار و موضوعات خودآگاهانه‌ی ما پیوند دارد.

چنین دیدگاهی به هیچ‌عنوان قراردادی نبود و مدیون دستاوردهای عصب‌شناسان باارزشی مانند پی‌یر ژانه است، بر این اساس که نشانه‌های روان‌نژندی دست‌کم با یکی از تجربه‌های خودآگاه پیوند دارند و به نظر می‌آید که این نشانه‌ها، تظاهر بخش‌های گسسته‌ی خودآگاه ما باشند که در موقعیت‌ها و لحظه‌های خاص، خود می‌توانند دوباره خودآگاه شوند.

کارل گوستاو یونگ با پذیرش دو شرط برای نوشتن کتاب انسان و سمبول‌هایش دست به کار شد. نخستین شرط این بود که برای نگارش این کتاب باید، کار گروهی صورت بگیرد و نتیجه تلاش تعدادی از هم‌فکران راستینش باشد و دوم اینکه مشکلات غیرقابل پیش‌بینی و حل آن‌ها در خصوص چاپ کتاب به عهده‌ی «فریمن» باشد.

یونگ و همکارانش در کتاب صوتی انسان و سمبول‌هایش، تاثیر نمادها بر شخصیت و روان انسان‌‌ها را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهند. یونگ عقیده دارد که تمام اشخاص، به دور از هرگونه آیین و مذهبی در ضمیر ناخودآگاه مشترکی سهیم هستند و از نمادها و سمبول‌های همتایی بهره می‌برند که هر دو از جنبه والا و پست حیات روانی برخوردار هستند.

یونگ و طرفداران روانشناسی تحلیلی باور دارند که روح و روان انسان به صورت ناخودآگاهی با کهن الگوها پیوند خورده است و به یاری این کهن الگوها می‌توان بیماری‌های روحی و روانی را معالجه کرد.

کتاب صوتی انسان و سمبول‌هایش دربردارنده‌ی پنج فصل است که فصل نخست آن با تلاش یونگ و چهار فصل بعدی با تلاش ماریا لوییز وان فرانتس (Marie Louise von Franz)، ژوزف هندرسن (Joseph L. Henderson)، آنیلا یافه (Aniela Jaffe)، یولاندو یاکوبی (Jolande Jacobi) تهیه و گردآوری شده است.

کارل گوستاو یونگ را بیشتر بشناسیم:

کارل گوستاو یونگ در سال 1875 در سوئیس چشم به جهان گشود. در جوانی علاقه‌ی شدیدی به فلسفه پیدا کرد اما به تحصیل در رشته پزشکی پرداخت. از دانشگاه بازل بورس تحصیلی اخذ نمود و در رشته روان‌پزشکی تحصیل کرد.

او موفقیت‌های بسیاری در این علم به دست آورد و پس از پایان تحصیلات در بیمارستانی در زوریخ، فعالیت خود را آغاز نمود. وی با مدیر بیمارستان همکاری بسیاری داشت و کمک‌های قابل توجه‌ای به بیماران و بیمارستان نمود که موجب شهرت او شد. سرانجام در سال 1905 پزشک ارشد بورگهولتزلی و استاد دانشکده طب در دانشگاه زوریخ شد.

او پس از مدتی با فروید آشنا شد و دوران دوستی دو ساله‌ای را با او سپری کرد. سپس رابطه‌شان به دلایلی دچار اختلال شد که این اتفاق با بحران میان‌سالی یونگ هم‌زمان بود.

یونگ در آخرین سال‌های عمر خود در وضعیت روحی و روانی ناخوشایندی قرار گرفت و اطرافیانش از او دور شدند. در این هنگام بود که یونگ شیوه خود را «روانشناسی تحلیلی» نامید و موضوعاتی مانند سایه، ناخودآگاه جمعی، پرسونا و… را در علم روانشناسی ارائه نمود. وی در سال 1961 درگذشت.

در بخشی از کتاب صوتی انسان و سمبول‌هایش می‌خوانیم:

«من قبلاً به آنچه مردم‌شناسان “ترس از چیزهای نو” نامیده‌اند اشاره کرده‌ام یک ترس عمیق و خرافی از چیزهای نو در مردم ابتدایی در برابر وقایع مبهم، درست مانند حیوانات وحشی واکنش نشان می‌دهند…

این امر را می‌توان به آسانی در واکنش هر فرد در برابر رویاهای خود، وقتی که به اعتراف به یک پندار حیرت‌انگیز مجبور می‌شود، مشاهده کرد.» «در بررسی رویاها دو نکته اصلی باید مورد بررسی قرار گیرند: نخست اینکه رویا را باید مانند یک حقیقت تلقی کرد که کسی درباره آن نباید هیچ‌گونه تصور قبلی بکند، جز اینکه در هر حال به وجهی دارای معنی است، دوم اینکه رویا جلوه‌ای از ناخودآگاه است.»

فهرست مطالب کتاب انسان و سمبول هایش