دختری که ماه را نوشید

توضیحات

معرفی کتاب دختری که ماه را نوشید رمانی نوشته ی کلی بارن هیل

دختری که ماه را نوشید رمانی نوشته ی کلی بارن هیل است که نخستین بار در سال 2016 منتشر شد. مردم شهر هر سال، کودکی را به عنوان پیشکش به جادوگری تقدیم می کنند که در جنگل زندگی می کند. آن ها امید دارند که این قربانی باعث شود جادوگر کاری به کارشان نداشته باشد. اما زان، جادوگر درون جنگل، بسیار مهربان است.

زان این بچه ها را از جنگل نجات می دهد، آن ها را به خانواده های خوش قلبی می بخشد که در آن سوی جنگل زندگی می کنند و در طول مسیر، گرسنگی آن ها را با نور ستاره ها رفع می کند. اما یک سال، زان به جای نور ستاره به بچه ای نور ماه می دهد؛

اتفاقی که باعث می گردد آن بچه از قدرت جادویی خارق العاده ای برخوردار شود. زان تصمیم می گیرد که این بچه را، که نامش را لونا گذاشته، مثل بچه ی خودش بزرگ کند. با نزدیک شدن به تولد سیزده سالگی لونا، قدرت های جادویی او با عواقبی بسیار خطرناک خود را نشان می دهند.

زانِ پیر، جادوگر دل‌رحمی است که به نوزادان قربانی و رهاشده در جنگل کمک می‌کند و آن‌ها را در طرف دیگر جنگل به خانواده‌هایی می‌سپارد که توانایی نگه‌داری ازشان را داشته باشند. ماجرا از روزی شروع می‌شود که زان به جای نور ستاره، نور ماه را به یکی از نوزادان می‌خوراند. زان به‌خوبی می‌داند که نباید قدرت جادویی ماه را دست‌کم بگیرد و نوزاد را به حال خود رها کند؛ پس چاره‌ای می‌اندیشد تا نوزاد با قدرتی که دارد، به خودش و دیگران آسیب نرساند. اما چگونه می‌توان مانع قدرت ماه شد؟

جادوگر مهربانی اشتباهی به جای نور ستاره به یکی از نوزادانی که نگهداری می‌کند نور ماه می‌خوراند و این نوزاد دارای قدرت جادویی می‌شود. کتاب دختری که ماه را نوشید! نوشته‌ی کلی بارن هیل که یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز است به زندگی این دختر جادویی و عجیب می‌پردازد.

معرفی کتاب دختری که ماه را نوشید:

هر ساله مردم شهر برای حفاظت خود از گزند جادوگری که در دل جنگل زندگی می‌کند، نوزادی را به عنوان قربانی در جنگل رها می‌کنند. مردم امیدوارند این نوزادان باعث شوند تا جادوگر پیر که زان نام دارد به آن‌ها آسیبی نرساند، اما این افراد سخت در اشتباهند؛ چرا که زان برخلاف تصور آن‌ها قلبی مهربان دارند و نوزادانی را که مردم در جنگل رها می‌کنند نجات می‌دهد و برای مدتی از آن‌ها نگه‌داری می‌نماید.

او برای سیر کردن نوزادان از نور ستاره استفاده می‌کند و پس از مدتی آن‌ها را به خانواده‌های خوش قلبی که در آن سوی جنگل هستند می‌سپارد.

شخصیت اصلی کتابِ دختری که ماه را نوشید! (The Girl who drank the moon) نیز یکی از همین نوزادان است؛ دختری به نام لونا که سرنوشتی متفاوت نسبت به دیگران دارد. جادوگر پیر اشتباهی به جای نور ستاره به او نور ماه می‌دهد و از آن‌جایی که نور ماه قدرت جادویی بسیار زیادی دارد، لونا به قدرت خارق‌العاده‌ای دست پیدا می‌کند.

زان که نگران قدرت این کودک است و می‌ترسد به خود و دیگران آسیب برساند تصمیم می‌گیرد او را مانند دختر خود بزرگ کند تا از او محافظت نماید. هر چه لونا بیشتر رشد پیدا می‌کند، جادوی او نیز قدرتمندتر می‌شود. البته زندگی زان و لونا به همین شکل نمی‌ماند. این دختر نوجوان متوجه می‌شود که در آینده‌ای نزدیک ناچار است برای محافظت از خود و عزیزانش از این نیروی خارق‌العاده استفاده کند.

کلی بارن هیل (Kelly Barnhill) این رمان مسحورکننده را در سال 2016 منتشر کرد و به واسطه‌ی آن شهرت و افتخارات بسیاری را به دست آورد.

افتخارات کتاب دختری که ماه را نوشید:

– جزو لیست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز
– برنده‌ی جایزه‌ی نیوبری سال 2017
– بهترین کتاب نوجوان هفته‌نامه سرگرمی در ​​سال 2016
– بهترین کتاب سال 2016 کتابخانه عمومی نیویورک
– بهترین کتاب سال 2016 کتابخانه عمومی شیکاگو
– یکی از 20 کتاب برتر آمازون در سال 2016
– بهترین کتاب هفته‌نامه پابلیشرز ویکلی در سال 2016

نکوداشت‌های کتاب دختری که ماه را نوشید:

– رمان شگفت‌انگیز کلی بارن هیل. (New York Times Book Review)
– یک داستان فانتزی مسحورکننده. (Publishers Weekly)
– انتخابی مطمئن برای هر کسی که از داستانی حقیقتا خارق‌العاده لذت می‌برد. (Booklist)

کلی بارن هیل را بیشتر بشناسیم:

او با نام کامل کلی ریگن بارنهیل (Kelly Regan Barnhill) نویسنده‌ای آمریکایی است که در سال 1973 به دنیا آمد. او را بیشتر به خاطر آثار فانتزی‌ای می‌شناسند که برای نوجوانان می‌نویسد و از میان سایر آثار او می‌توان به مواردی مانند پسر زن جادوگر، داستان خیلی واقعی جک و … اشاره کرد.

در بخشی از کتاب دختری که ماه را نوشید می‌خوانیم:

وقتی لونا پنج سالش شد، جادویش هم پنج‌برابر شده بود. ولی همه‌ی جادو درونش باقی مانده بود و با پوست و گوشت و خونش آمیخته بود. توی تک‌تک سلول‌هایش بود. کاملاً ساکن، پر از آمادگی و بدون هیچ فشاری.

گلرک غرغرکنان گفت: «نمی‌شه این‌جوری پیش بره. هر چقدر بیشتر جادو جمع کنه، ممکنه جادوی بیشتری فوران کنه.» برای بچه شکلک درآورد و او را به قهقهه انداخت. «به حرفم می‌رسی.» سعی کرد جدی به نظر برسد.

زان گفت: «تو که نمی‌دونی. شاید هیچ جادویی بیرون نیاد. شاید هیچی برامون سخت نشه.»

جدا از وظیفه‌ی سختی که در قبال بچه‌های رهاشده داشت، از چیزهای سخت متنفر بود و چیزهایی که غم‌انگیز بودند و چیزهای چندش‌آور. اگر می‌توانست، ترجیح می‌داد به آن‌ها فکر نکند. کنار دختر می‌نشست و با هم حباب درست می‌کردند و با جادو هرکدام‌شان را به رنگی درمی‌آوردند. دختربچه دنبال حباب‌ها می‌دوید، با دست می‌گرفتشان و روی غنچه‌ی گل‌ها، پروانه‌ها و برگ‌های درختان می‌گذاشت. حتی گاهی داخل یک حباب می‌رفت و روی چمن‌ها غلت می‌خورد.

زان گفت: «این‌همه زیبایی وجود داره. چطور می‌تونی به چیز دیگه‌ای فکر کنی؟»

«هیشکی نمی دونه اون چرا بچه ها رو می خواد. نمی دونم چرا همیشه اصرار داره کوچیکترین عضو ما رو ببره. نمی شه راحت ازش بپرسیم. کسی تا حالا اونو ندیده. ما می خوایم خیالمون راحت باشه که هیچ وقت هم نمی بینیمش.

معلومه که وجود داره. این چه سوالیه! یه نگاه به جنگل بنداز! خیلی خطرناکه! دودهای سمی، چاه ها، آتشفشان های جوشان و هزارتا خطر دیگه هر طرفش هست. فکر می کنی اینا اتفاقیه؟ نه! همه ی اینا به خاطر جادوگره و اگه به چیزی که می خواد عمل نکنیم، می دونی باهامون چی کار می کنه؟

هرچیزی که می بینی، توی فرآیند ساخته شدن یا از بین رفتن یا مردن یا زندگی کردنه. همه چیز توی حالتی از تغییر قرار داره.»

کتاب های مرتبط

1-معرفی کتاب دختری که ماه را نوشید در یوتیوب

2- معرفی کتاب دختری که ماه را نوشید در آپارات