توضیحات
کتاب زرتشت پیامبر ایران باستان اثری است از دکتر ه. دلپاک به چاپ انتشارات پارمیس. این کتاب پیرامون زرتشت و آیینی که عرضه داشت نگارش شده است.
او مردی حکیم و دانا بوده که در روزگار کهن، هنگامی که مردم در جهل به سر می بردند دم از یکتا پرستی و خدمت به یکدیگر زده، کسی که چندان شایسته به او پرداخته نشده و گاه تنها به عنوان موجودی اساطیری مطرح شده است. در این اثر از او می خوانیم از مراسم های دینی و باورهای زرتشت و از دیدگاه مردم سایر کشورها نسبت به این پیامبر ایرانی.
زرتشت پیامبر ایران باستان
مروری بر کتاب زرتشت پیامبر ایران باستان
یکی از کهن‌ترینادیان بشر دین زرتشت، پیامبر ایرانیان عصر باستان است. هرچند در خصوص مکان و زمان زایش و دوره‌ی تبلیغ دین جدید توسط زرتشت میان مورخان و دین‌پژوهان اختلاف‌نظر است اما تردیدی نیست که دین زرتشتی که پیروان آن تا به امروز نیز در ایران و برخی دیگر کشورها حضور دارند، تا پیش از ورود اسلام به ایران، دین غالب مردم این سرزمین بوده است. نویسنده‌ی کتاب، دین زرتشت را از لحاظ قدمت از دین یهود نیز کهن‌تر می‌داند.
برخی بر این باورند که زرتشت تمام فلسفه‌ی خویش را بر روی خرد پی‌ریزی کرد و بزرگ‌ترین مبارز بر ضد خرافات و مردم‌فریبی بود. نگارنده در کتاب افزون بر پرداختن به روایات موجود درباره‌ی زمان و مکان زایش زرتشت و ادعای پیغامبری او، به اساس دین زرتشتی، اسطوره‌ها و ایزدان در این دین، سروده‌های زرتشت (گاثها) کتابی که بعدها گردآوری شد (اوستا) نیز می‌پردازد.
سرنوشت دین زرتشتی، آیین‌ها، آداب مذهبی و جشن‌های زرتشتیان و همچنین فرقه‌های دیگری چون زروانی‌گری از دیگر مطالبی است که نویسنده به آنها اشاره می‌کند. قواعد و قوانین زرتشتیان و شایست و ناشایست‌های موجود در این دین که بیشتر در دوره‌ی ساسانی تدوین یافت مطالب پایانی کتاب را تشکیل می‌دهند.
زَرتُشت یا زَردُشت پیامبر ایران باستان بود که مزدیسنا را بنیان گذاشت.وی همچنین سراینده گاتها، کهن‌ترین بخش اوستا می‌باشد.زمان و محل دقیق تولد وی مشخص نیست اما گمانه‌زنی‌ها و اسناد، زمانی بین ۶۰۰۰ تا ۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح را برای او حدس زده‌اند و زادگاه وی را به مناطق مختلفی مانند ری، آذربایجان، خوارزم و سیستان نسبت داده‌اند.
تعلمیات زرتشت بعدها با باورهای بومی ایرانیان ترکیب شد و آئین مزدیسنای کنونی که نزدیک به پنج سده دین رسمی ایران نیز بوده‌است، را پدید آورد. نام زرتشت در فهرست یکصد نفره انسان‌های تاثیرگذار تاریخ که توسط مایکل هارت تنظیم شده‌است، قرار دارد.دین زرتشت امروزه حدود ۲۰۰ هزار تن پیرو در ایران، هند و برخی نقاط دیگر جهان دارد.
توضیحات
گزیده ای از کتاب زرتشت پیامبر ایران باستان
در مورد شخصیت ها و چهره های تاریخی کمتر کسی را می توان یافت که مانند زرتشت چهره معمایی و مبهمی داشته باشد. شخصیت حقیقی او آن قدر تاریک و مبهم است که برخی از پژوهش گران او را اختلافی ترین چهره تاریخ می دانند چرا که هم در تاریخ تولد و هم در محل تولد او اختلافات و ضد و نقیض های فراوان به چشم می خورد که اصلا قابل جمع نیستند و هم در شخصیت واقعی او مباحث و داستان و اقوال متفاوت و متضادی وجود دارد.
به همین جهت گروهی از محققان و نویسندگان در تاریخی بودن شخصیت وی شک و تردید دارند و شخصیت او را نیز مانند جمعی از بزرگان و قهرمانان ادوار باستانی، افسانه ای دانسته اند. ولی غالب محققان و دانشمندان معتقدند که زرتشت وجود تاریخی داشته و مولود افسانه یا زاییده ساسانی نیست.
زَرتُشت یا زَردُشت پیامبر ایران باستان بوده است که مزدیسنا را بنیان گذاشت. او همانند سراینده گاتها، کهن‌ترین بخش اوستا می‌باشد. زمان و محل دقیق تولد وی مشخص نیست اما گمانه‌زنی‌ها و اسناد، زمانی بین ۶۰۰۰ تا ۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح را برای او حدس زده‌اند و زادگاه وی را به مناطق مختلفی مانند ری، آذربایجان، خوارزم و سیستان نسبت داده‌اند.
تعلمیات زرتشت بعدها با باورهای بومی ایرانیان ترکیب شد و آئین مزدیسنای کنونی که نزدیک به پنج سده دین رسمی ایران نیز بوده‌است، را پدید آورد. نام زرتشت در فهرست یکصد نفره انسان‌های تاثیرگذار تاریخ که توسط مایکل هارت تنظیم شده‌است، قرار دارد. دین زرتشت امروزه حدود ۲۰۰ هزار تن پیرو در ایران، هند و برخی نقاط دیگر جهان دارد.
دین زرتشت نام پیامبر و اسم كتاب
بعثت زردشت به نبوّت در شاهنامه فردوسى آمده است ، اما این جریان در قسمت افسانه اى شاهنامه مذكور است ، نه در قسمت تاریخی آن.تعالیم زردشت: درآیین زردشت سه اصل عملى گفتار نیك ، پندار نیك ، كردار نیك وجود دارد كه مانند آن را در ادیان مختلف مى یابیم .
كسی كه می خواهد در مورد آسمانی بودن دینی تحقیق كند باید از بنیادی ترین اعتقادات آن ( خداشناسی و نبوّت و كتاب آسمانی ) شروع نموده سپس به آموزه های اخلاقی و حقوقی و فردی و اجتماعی و امثال آنها بپردازد، لذا ما جهت اطلاع شما مطالبی از آیین زردشت موجود را ارائه می نماییم:1.نظر محققین امور ادیانقبل از ظهور زردشت ، یعنى پیش از پادشاهى مادها، بومیان غیر آریایى ایران دینى داشتند كه آیین مغان نامیده مى شد.
كلمه مغ (مگوش ) در زبان قدیم ایران به معناى خادم بوده است . به نظر مى رسد مغان سكنه بومى ایران بوده اند و مانند دراویدیان هندوستان ، پس از ورود آریاییان سرزمین خود را تسلیم آنان كرده اند. واژه المجوس كه در زبان عربى به زردشتیان اطلاق مى شود، از همین كلمه مگوش گرفته شده است. هنگامى كه چند قرن بر ورود آریاییان به ایران گذشت این قوم اندك اندك به شهر نشینى روى آوردند و این مساله در جهان بینى ایشان تاثیر گذاشت .
در آن روزگار شخصی بر خاست و آریاییان را به آیین تازه اى دعوت كرد و آیین مغان را برانداخت . این شخص كه خود را فرستاده خداى خوبى و روشنایى معرفى مى كرد، زردشت نام داشت . وى مدعى بود آیین خود را از آهورمزدا دریافت كرده تا جهان را از تیرگیها پاك كند و آن را به سوى نیكى و روشنایى رهنمون شود. بنا بر این كلمه مجوس در اصل اسم دین زرتشتیان نبوده است بلكه آیین مجوس قبل از آیین زرتشت وجود داشته است ؛
لكن از آن جهت كه پیروان آیین مجوس به زرتشت گرویدند و عملاً آیین مجوس در آیین زرتشت منحلّ شد ، در میان اعراب و در روایات اهل بیت(ع) نیز از آیین زرتشت با نام آیین مجوس یاد شده است. البته این آیین بعد از زرتشت نیز دچار تحوّلات زیادی شده است. برخی محققین گفته اند: واژه زرتشت قبل از ظهور آیین زرتشت به عدّه ای از پیامبران اطاق می شده است ؛ لكن بعد از ظهور زرتشت معروف ، این اسم برای او عَلَم شده است.
امروزه زردشتیان به نامهایى چون گبر ، مجوسى و پارسى خوانده مى شوند. كلمه «گبر» در زبان سریانى به معناى كافر بوده از از جانب دیگران به آنان اطلاق گردیده.آیین زردشت حدود یك قرن قبل از میلاد تحول یافت و آن صورت تحول یافته را آیین مزدَیسنى مى نامند. مزدیسنا در لغت به معناى ستایش مزداست . سرگذشت زردشت :دانشمندان در مورد وجود تاریخى زرتشت شك دارند، اما بیشتر آنان وجود وى را نفى نمى كنند.
زردشت ، زرتشت ، زرادشت ، زراتشت ، زردهشت و كلماتى از این قبیل از واژه «زرثوشتر»(Zarathushtra) در گاتها (بخشى از كتاب آسمانى زردشت ) مى آید كه طبق نظریه صحیحتر معادل زرد اشتر یعنى دارنده شتر زرد است .
نام پدرش پوروشسب یعنى دارنده اسب پیر، نام مادرش دغدو یعنى دوشنده گاو ماده و نام خاندان وى سپیتمه یعنى سپید نژاد بود. طبرى مورخ مشهور اسلامی و پیروان او ، اصل زردشت را از فلسطین مى دانند و مى گویند وى از آنجا به ایران آمده است ، اما قول صحیح و معروف آن است كه وى ایرانى و اهل آذربایجان بوده است و محل برانگیختگى او را كوهى نزدیك دریاچه ارومیه مى دانند.
درباره زمان زردشت نیز اختلاف است و زمان وى حتى به 6000 سال قبل از میلاد نیز برده شده است . امّا بر اساس نظریه مشهور، وى درسال 660 قبل از میلاد به دنیا آمد و در 630 قبل از میلاد (در سن 30 سالگى ) دعوی نبوّت نمود.گفته شده كه وى در سال 583 ق .م . در سنن 77 سالگى در آتشكده اى در بلخ (افغانستان ) توسط لشكر قومى مهاجم كشته شد است.
بعثت زردشت به نبوّت در شاهنامه فردوسى آمده است ، اما این جریان در قسمت افسانه اى شاهنامه مذكور است ، نه در قسمت تاریخی آن.تعالیم زردشت: درآیین زردشت سه اصل عملى گفتار نیك ، پندار نیك ، كردار نیك وجود دارد كه مانند آن را در ادیان مختلف مى یابیم . احترام به آتش به عنوان یكى از مظاهر خداى روشنایى و افروخته نگه داشتن آن و انجام مراسمى خاص در اطراف آن در معابدى به نام آتشكده مشخصترین ویژگى این آیین است .
همچنین آبادانى ، كشاورزى دامدارى و شهرنشینى مورد ستایش قرار گرفته است . احترام به حیوانات ، مخصوصا سگ و گاو، همچنین خوش رفتارى با مردم نیز جایگاهى ویژه دارد. برخى از آداب و رسوم سرزمین ایران از قبیل مراسم چهارشنبه سورى و سوگند خوردن به روشنایى چراغ و چیزهاى دیگر با تعالیم زردشتى ارتباط دارد.
همچنین برخى زندیقان قرون نخست اسلام گرایشهاى زردشتى داشتند. اوستا كتاب آسمانى زردشتیان اوستا نام دارد كه به معناى اساس و بنیان و متن است . این كتاب به خط و زبان اوستایى نوشته شده است كه به ایران باستان تعلق دارد و با زبان پهلوى و سانسكریت همریشه است .
به عقیده بسیارى از محققان ، خط اوستایى در دوره ساسانیان (226 – 641 م .) پدید آمد و اوستا كه قبلا در سینه ها بود، به آن خط كتابت شد و به قولى این كار پس از ظهور اسلام صورت گرفته است . زردشتیان و پژوهشگران بر این مساله اتفاق دارند كه اوستا در اصل بسیار بزرگتر بوده است كه به عقیده برخى روى 12000 پوست گاو نوشته بود.
اوستاى كنونى داراى 83000 كلمه است و احتمالا اصل آن داراى 345700 كلمه (یعنى چهار برابر) بوده است . اوستاى اصلى به 21 نسك (كتاب یا بخش ) تقسیم مى شد و اوستاى كنونى نیز 21 نسك است .
اوستا 5 بخش دارد:
1. یسنا (یعنى جشن و پرستش )؛ قسمتى از این بخش گاتها نامیده مى شود (به معناى سرود). این بخش كه مشتمل بر ادعیه و معارف دینى و معروفترین قسمت اوستاست ، به خود زردشت نسبت داده مى شود، در حالى كه سایر قسمتهاى اوستا را به پیشوایان دین زردشت نسبت مى دهند؛
2. ویسپرد (یعنى همه سروران ) مشتمل بر نیایش ؛3.وندیداد (یعنى قانون ضد دیو) درباره حلال و حرام و نجس و پاك ؛
4. یشتها (یعنى نیایش سرود و تسبیح )؛5. خرده اوستا (یعنى اوستاى كوچك ) درباره اعیاد و مراسم مذهبى و تعیین سرودهاى آنها زردشتیان ، علاوه بر اوستا، تفسیرى به نام زنداوستا و كتب مقدس دیگرى به زبان پهلوى دارند.
داستان خلقت و دو گانه پرستى كسى نمى داند گرایش زردشتیان به خدایان دو گانه (خداى نیكى و خداى بدى یا خداى روشنایى و خداى تاریكى ) در چه عصرى آغاز شده است . در قسمت گاتها (از یسناى اوستا) كه به خود زردشت نسبت داده مى شود، اهریمن در برابر خرد مقدس صف آرایى مى كند و نه در برابر آهورمزدا كه خداى واحد و فوق پروردگاران روشنایى و تاریكى است .
همچنین گروهى از زردشتیان به نام زروانیان در عصر ساسانى پدید آمدند كه معتقد به خداى یكتا به نام زروان بودند و او را از خداى روشنایى و تاریكى برتر مى شمردند. این فرقه پیروان بسیارى در ایران آن روز داشته است .
در آیین زردشت ، آهور مزدا 6 دستیار دارد كه به منزله فرشتگان ادیان ابراهیمى هستند. آن دستیاران را امشاسپندان یعنى جاویدان مقدس مى نامند. آنها رهبرى دارند به نام سپنتامئنیو یعنى خرد مقدس و نامهاى خودشان از این قرار است :1. وهومن (Vohuman)؛2. اشه وهیشته (vahishta-Asha)؛3. خشتره وائیریه (vairya-Xshathra)؛4. سپنته ارمئیتى (armaiti-Spenta)؛5. هئورتات (Haurvartat)؛6. امرتات (Ameretat).پس از آنها یزتها قرار دارند كه 30 عدد از آنها معروفند. اینها تشكیلات خرد مقدس هستند. در مقابل ، اهریمن هم تشكیلاتى دارد.
طبق آیین زردشت دوره كهن كنونى جهان 12000 سال است . خداى نیكى مدت 3000 سال بر جهان حكمرانى مى كرد و در این مدت خداى بدى در تاریكى به سر مى برد.
پس از این مدت خداى بدى از تاریكى بیرون آمد و با خداى نیكى روبرو شد. خداى نیكى به وى 9000سال مهلت داد كه با او مقابله كند. وى اطمینان داشت كه سرانجام خود او به پیروزى خواهد رسید. در این زمان هر دو به آفریدن نیك و بد آغاز كردند و بدین گونه با یكدیگر به مبارزه برخاستند.
پس از 3000 سال زردشت آفریده شد و از این زمان به بعد توازن قوا به نفع خداى نیكى گرایید و به سیر صعودى خود ادامه داد.آخر الزماندر هزاره گرایى زردشتى (Millennialism Zoroastrean)انتظار ظهور سه منجى از نسل زردشت مطرح است . این منجیان یكى پس از دیگرى جهان را پر از عدل و داد خواهند كرد.1. هوشیدر، 1000 سال پیش از زردشت ؛2. هوشیدرماه ، 2000 سال پس از زردشت ؛
3. سوشیانس (یا سوشیانت )، 3000 سال پس از زردشت كه با ظهور او جهان پایان مى یابد.بقاى روح: زردشتیان به جاودانگى روح عقیده دارند. آنان مى گویند روان پس از ترك جسم تا روز رستاخیز در عالم برزخ مى ماند. همچنین آنان به صراط، میزان اعمال ، بهشت و دوزخ معتقدند.
بهشت آیین زردشت چیزى مانند بهشت اسلام است ، ولى به خاطر مقدس بودن آتش ، دوزخ زردشتى جایى بسیار سرد و كثیف است كه انواع جانوران در آن ، گناهكاران را آزار مى دهند.وضع كنونى زرتشتیان: بیش از هزار سال است كه زردشتیان ایران به بمبئى هندوستان كوچیده اند و اكنون حدود صد و پنجاه هزار نفر از آنان در آن سامان زندگى می كنند و پارسى نامیده مى شوند. حدود پنجاه هزار نفر از ایشان نیز در یزد، كرمان و تهران سكونت دارند.
(ر.ك: آشنایی با ادیان بزرگ ، حسین توفیقی)2. تحقیقی در آیات و روایات اهل بیت(ع): خداوند متعال در آیه 17 سوره حج می فرماید:« إنِ الَّذینَ آمَنُوا وَ الَّذینَ هادُوا وَ الصَّابِئینَ وَ النَّصارى وَ الْمَجُوسَ وَ الَّذینَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَیْءٍ شَهید. ـــ مسلّماً كسانى كه ایمان آوردهاند، و یهود و صابئانو نصارى و مجوس و مشركان ، خداوند در میان آنان روز قیامت داورى مىكند؛
خداوند بر هر چیز گواه(و از همه چیز آگاه) است.»بسیاری از فقها و مفسّرین و از جمله علامه طباطبایی در المیزان از این آیه شریفه استفاده نموده اند كه مجوسیان اهل كتابند. در روایات معصومین (ع) نیز تصریح شده كه مجوسیان دارای پیامبر الهی و كتاب آسمانی بوده اند ؛ ولی دینشان به اصالت خود باقی نمانده است.( ر.ك:إرشاد القلوب إلى الصواب ؛ج2 ،ص375 و الإحتجاج على أهل اللجاج ،ج2 ،ص346 ) امّا در مورد نام پیامبر و كتاب مجوسیان در روایات اهل بیت(ع) سخنی گفته نشده است.
لكن در روایتی از امام صادق(ع) آمده است كه شخصی به نام زرتشت در میان مجوسیان ادّعای نبوّت نمود و عدّه ای را به دین خود درآورد ولی عدّه ای دیگر منكر او شده و وی را از شهر بیرون نمودند و درندگان بیابان او را خوردند.
« … قَالَ فَأَخْبِرْنِی عَنِ الْمَجُوسِ أَ فَبَعَثَ اللَّهُ إِلَیْهِمْ نَبِیّاً فَإِنِّی أَجِدُ لَهُمْ كُتُباً مُحْكَمَةً وَ مَوَاعِظَ بَلِیغَةً وَ أَمْثَالًا شَافِیَةً یُقِرُّونَ بِالثَّوَابِ وَ الْعِقَابِ وَ لَهُمْ شَرَائِعُ یَعْمَلُونَ بِهَا قَالَ ع مَا مِنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلا فِیها نَذِیرٌ- وَ قَدْ بُعِثَ إِلَیْهِمْ نَبِیٌّ بِكِتَابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ فَأَنْكَرُوهُ وَ جَحَدُوا كِتَابَهُ قَالَ وَ مَنْ هُوَ؟ فَإِنَّ النَّاسَ یَزْعُمُونَ أَنَّهُ خَالِدُ بْنُ سِنَانٍ قَالَ ع إِنَّ خَالِداًكَانَ عَرَبِیّاً بَدَوِیّاً مَا كَانَ نَبِیّاً وَ إِنَّمَا ذَلِكَ شَیْءٌ یَقُولُهُ النَّاسُ قَالَ أَ فَزَرْدُشْتُ؟
قَالَ إِنَّ زَرْدُشْتَ أَتَاهُمْ بِزَمْزَمَةٍ وَ ادَّعَى النُّبُوَّةَ فَآمَنَ مِنْهُمْ قَوْمٌ وَ جَحَدَهُ قَوْمٌ فَأَخْرَجُوهُ فَأَكَلَتْهُ السِّبَاعُ فِی بَرِّیَّةٍ مِنَ الْأَرْض . … ــــــــــــ … [سائل از امام صادق(ع)]پرسید: از مجوس بفرمایید كه آیا خداوند بر ایشان پیامبرى مبعوث فرمود؟ زیرا من در ایشان كتابى محكم و مواعظى رسا و مثالهایى شافى یافته ام، و نیز آنان به ثواب و عقاب معتقد و برخوردار از دستوراتى دینى بوده و همه آن را رعایت مىكنند. امام(ع) فرمودند: هیچ امّتى نیست مگر اینكه در میانشان انذار دهندهاى بوده است ؛
در میان مجوس نیز پیامبرى با كتاب مبعوث شده ، ولى هر دو (آن پیامبر و كتابش) مورد انكار قوم واقع شدند. سائل پرسید: آن پیامبر چه كسی بود؟ زیرا مردم فكر مىكنند او خالد بن سنان بوده.
امام(ع) فرمودند: خالد ، عربى بدوى بوده ، نه پیامبر ، این چیزى است كه مردم مىگویند. سائل پرسید: آیا آن پیامبر زردشت بوده است؟ امام فرمودند: زردشت با زمزمه (كلامى نامفهوم) نزد ایشان آمد و ادّعاى نبوّت كرد، گروهى به او ایمان آورده ، و گروهى منكرش شدند و او را از شهر بیرون كردند و در همان جا خوراك درندگان صحرا شد. … »( الإحتجاج على أهل اللجاج ،ج2 ،ص346) در این روایت گرچه به نبوّت یا عدم نبوّت زرتشت تصریح نشده است ، ولی از ظاهر كلام چنین بر می آید كه پیامبر حقیقی مجوسیان زرتشت معروف نبوده است و زرتشت به دروغ دعوی نبوّت داشته است.
شاهد این استنباط ، تعبیر «أَتَاهُمْ بِزَمْزَمَةٍ وَ ادَّعَى النُّبُوَّةَ » و« فَأَكَلَتْهُ السِّبَاعُ » است. چون اوّلاً نفرمود از جانب خدا ارسال شد بلكه فرمود پیش آنان آمد و ثانیاً فرمود: با زمزمه ای پیش آنان آمد ؛
و زمزمه در لغت صدای نهان غیر قابل فهم را گویند. در حالی كه انبیاء (ع) ، همواره با سخن بیّن و روشن مبعوث می شوند. ثالثاً فرمود: زرتشت را درندگان خوردند. در حالی كه طبق برخی روایات ، درندگان به اولیای (ع) آسیب نمی رسانند. در نتیجه، آیین زردشت موجود به دلیل تردید در وجود تاریخی بنیانگذارش(زردشت)، كتاب مقدسش (اوستا)، و تحریف در مبانی فكری اش نمی تواند دین حق باشد اگرچه بهره ای ازحق را دارد. -ازدواج با محارم : ظاهراً در خود آیین زرتشت، ازدواج با محارم وجود ندارد ولی از دوره ی ساسانی ازدواج با محارم بین زرتشتی ها رواج داشته است.
آن گونه كه گفته شده، این كار را یكی از پادشاهان ایران رواج داده و كم كم به آیین زرتشتی سرایت كرده است. – در رابطه با زرتشتی بودن كورش نیز هیچ سند معتبری وجود ندارد، همان طور كه در رابطه با زرتشتی نبودن آن هیچ دلیل و مدرك معتبری وجود ندارد. مهمترین سند محكم تاریخی كه بیانگر دیدگاه های كوروش شاه هخامنشیان باشد، مربوط به منشور كوروش است.
در ادامه، متن منشور كورش را خدمتتان تقدیم می كنیم: منم كورش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه دادگر، شاه بابل، شاه سومر و اكد، شاه چهارگوشه جهان, پسر كمبوجیه، شاه بزرگ، شاه انشان، نوه كورش، شاه بزرگ، شاه انشان، نبیره چیش پیش، شاه بزرگ، شاه انشان , از دودمانی كه همیشه شاه بوده اند و فرمانروایی اش را بل Bel (خدا) و نبو Nabu گرامی می دارند و با خرسندی قلبی پادشاهی او را خواهانند. آنگاه كه بدون جنگ و پیكار وارد بابل شدم؛ همه مردم گام های مرا با شادمانی پذیرفتند. در بارگاه پادشاهان بابل بر تخت شهریاری نشستم.
مردوك دل های پاك مردم بابل را متوجه من كرد… زیرا من او را ارجمند و گرامی داشتم. ارتش بزرگ من به آرامی وارد بابل شد. نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این شهر و این سرزمین وارد آید . وضع داخلی بابل و جایگاه های مقدسش قلب مرا تكان داد… من برای صلح كوشیدم.
نبونید مردم درمانده بابل را به بردگی كشیده بود، كاری كه در خور شان آنان نبود. من برده داری را برانداختم، به بدبختی های آنان پایان بخشیدم . فرمان دادم كه همه مردم در پرستش خدای خود آزاد باشند و آنان را نیازارند، فرمان دادم كه هیچ كس اهالی شهر را از هستی ساقط نكند، مردوك از كردار نیك من خشنود شد.
او بر من، كورش، كه ستایشگر او هستم و بر كمبوجیه پسر من وهمچنین بر همه سپاهیان من، بركت و مهربانی اش را ارزانی داشت. ما همگی شادمانه و در صلح و آشتی مقام بلندش را ستودیم. به فرمان مردوك همه شاهان براورنگ پادشاهی نشسته اند. همه پادشاهان سرزمین ها ، از دریای بالا تا دریای پایین (دریای مدیترانه تا خلیج فارس)، همه مردم سرزمین های دور دست، همه پادشاهان آموری Amuri، همه چادرنشینان مرا خراج گذاردند و در بابل بر من بوسه زدند. از … تا آشور و شوش.
من شهرهای آگاده Agadeh، اشنونا Eshnuna، زمبان Zamban، متورنو Meturnu، دیر Der، سرزمین گوتیان و همچنین شهرهای آن سوی دجله كه ویران شده بود را از نو ساختم. فرمان دادم تمام نیایشگاه هایی را كه بسته شده بود، بگشایند.
همه خدایان این نیایشگاه ها را به جاهای خود بازگرداندم. همه مردمانی را كه پراكنده و آواره شده بودند به جایگاه های خود برگرداندم، خانه های ویران آنان را آباد كردم. همچنین پیكره خدایان سومر و اكد را كه نبونید بدون واهمه از خدای بزرگ به بابل آورده بود، به خشنودی مردوك به شادی و خرمی، به نیایشگاه های خودشان بازگرداندم، باشد كه دل ها شاد گردد.
بشود كه خدایانی كه آنان را به جایگاه های مقدس نخستین شان بازگرداندم ,هر روز در پیشگاه خدای بزرگ برایم خواستار زندگانی بلند باشند. بشود كه سخنان پربركت و نیكخواهانه برایم بیابند، بشود كه آنان به خدای من مردوك بگویند: كورش شاه، پادشاهی است كه تو را گرامی می دارد و پسرش كمبوجیه.
بی گمان در روزهای سازندگی، همگی مردم بابل پادشاه را گرامی داشتند و من برای همه مردم جامعه ای آرام مهیا ساختم و صلح و آرامش را به تمامی مردم اعطا كردم. باروی بزرگ شهر بابل را استوار گردانیدم… دیوار آجری خندق شهر را، كه هیچیك از شاهان پیشین با بردگان به بیگاری گرفته شده به پایان نرسانیده بودند، به سرانجام رسانیدم. دروازه هایی بزرگ برای آنها گذاشتم با درهایی از چوب سدر و روكشی از مفرغ.
1- معرفی کتاب زرتشت پیامبر ایران باستان در یوتیوب
2- معرفی کتاب زرتشت پیامبر ایران باستان در آپارات
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.