آرنولد آلن لازاروس (27 ژانویه 1932-1 اکتبر 2013) روانشناس و محقق بالینی متولد آفریقای جنوبی بود که در زمینه درمان شناختی تخصص داشت و بیشتر برای توسعه درمان چند حالته (MMT) شناخته شده است. دستاوردهای لازاروس، فارغ التحصیل 1955 از دانشگاه CHIPS آفریقای جنوبی از Witwatersrand، شامل نوشتن اولین متن در مورد درمان رفتاری شناختی (CBT) به نام رفتار درمانی و فراتر از آن و 17 کتاب دیگر، بیش از 300 مقاله بالینی و ریاست انجمن های روانشناسی است.

وی جوایز متعددی از جمله جایزه روانشناس برجسته بخش روان درمانی از انجمن روانشناسی آمریکا را دریافت کرد، جایزه خدمات ممتاز از هیئت روانشناسی حرفه ای آمریکا و سه جایزه دستاورد مادام العمر لازاروس از دهه 1970 رهبر جنبش خودیاری بود که کتابهایی در زمینه تصویرسازی ذهنی مثبت و اجتناب از افکار منفی توصیف می کرد. او مدتی را در دانشگاه های مختلف ایالات متحده از جمله دانشگاه روتگرز، دانشگاه استنفورد، دانشکده پزشکی دانشگاه تمپل و دانشگاه ییل به تدریس پرداخت و مدیر اجرایی موسسه لازاروس، مرکز خدمات بهداشت روانی با تمرکز بر CBT بود.

لازاروس در آفریقای جنوبی متولد شد، جایی که دوران کودکی خود را از طریق تحصیلات تکمیلی گذراند. او پسر بنیامین و راحیل لازاروس است، کوچکترین فرزند از چهار فرزند در خانواده ای متوسط.  لازاروس قبل از مرگ 57 سال با دافنه ازدواج کرد. او دارای دو فرزند لیندا و کلیفورد بود. او پدر بزرگ پسر لیندا، تیلور بود. کلیفورد با عروس خود، دونا ازدواج کرد.

لازاروس تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه Witwatersrand در ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی به پایان رساند. پس از اخذ دکتری در سال 1960، او به تمرین خصوصی در ژوهانسبورگ مشغول شد تا اینکه در سال 1963 برای یک سال به عنوان استادیار به دانشگاه استنفورد دعوت شد.

سپس به ژوهانسبورگ بازگشت تا در دانشگاه عالی خود تدریس کند تا اینکه در سال 1966 به همراه خانواده اش به عنوان مدیر موسسه رفتار درمانی در سوسالیتو، کالیفرنیا به ایالات متحده بازگشتند. او از 1967-1970 استاد دانشکده پزشکی دانشگاه تمپل و از 1970-1972 دانشگاه ییل بود که در آن مدیر آموزش بالینی بود. سرانجام در سال 1972، لازاروس استاد برجسته ای برای دانشکده کارشناسی ارشد روانشناسی کاربردی در دانشگاه راتگرز در نیوجرسی شد. لازاروس تا سال 1999 در این سمت باقی ماند.

به عنوان دانشجوی کارشناسی ارشد در دانشگاه استنفورد، لازاروس دانش خود را فراتر از دیدگاه های روانشناختی معمول آن زمان گسترش داد و به عنوان واژه ای برای زمینه رو به رشد “رفتار درمانی” شناخته می شود. لازاروس و مربی او جوزف وولپ، کتاب رفتار درمانی را در سال 1966 منتشر کردند که اولین کتابی بود که اهمیت افزایش رفتارهای سازگارانه و کاهش رفتارهای ناسازگار بر سلامت روان را نشان داد. هنگام نوشتن کتاب خود، لازاروس و وولپ در موضع گیری های خود در مورد استفاده از رفتار درمانی دچار اختلاف شدند.

وولپ از رویکردی متمرکز بر استفاده از تکنیک های درمانی و لازاروس از مکمل سایر تکنیک ها علاوه بر درمان حمایت می کند.  بعداً، در کتاب خودرفتار درمانی و فراتر از آن، لازاروس ایده های خود را برای افزودن ساختارهای شناختی به رفتار درمانی به عنوان درمان اضطراب و افسردگی ارائه کرد. ایده های لازاروس در چند نشریه بعدی وی همچنان ادامه یافت، زیرا نوشته ها و نظریه های او در سراسر زمینه محبوبیت یافت.

لازاروس در رفتار درمانی چند حالته (1976) و تمرین درمان چند حالته (1981)، که قابل توجه ترین آثار اوست، درمان چند حالته (MMT) را معرفی کرد. MMT مبتنی بر این ایده است که انسان دارای ویژگی هایی برای شخصیت خود است که باید به طور جداگانه برای درمان صحیح یک اختلال روانی مورد توجه قرار گیرد. روشها با مخفف BASIC ID که مخفف رفتار، تأثیر، احساس، تصویر، شناخت، روابط بین فردی و داروها/زیست شناسی است، ذکر شده است.

لازاروس همچنین به دلیل حمایت از گسترش مرزهای بین بیمار و درمانگر مشهور است. لازاروس از گسترش روابط فراتر از جلسات برنامه ریزی شده حمایت کرد و معتقد بود که رابطه ای فراتر از جلسات حرفه ای برنامه ریزی شده برای بیماران مفید است. خود لازاروس در وعده های غذایی، سفرهای تجاری و عروسی شرکت می کرد و معتقد بود که این امر توانایی های سازگاری بیماران را تقویت می کند.

افتخارات آرنولد لازاروس